Vakantie in zicht!

Drukke werkweek achter de rug...gecombineerd met druk weekend. Zo blijven we bezig en kunnen we straks ten volle genieten van vakantie. :)

Vrijdag na de 'mid term review' vanuit Antwerpen nog speciaal naar Brussel getreind voor een klein verjaardagsfeestje. Niet zo heel lang gebleven want beetje oververmoeid en dat werd duidelijk op zaterdag: ipv in de vroege ochtend richting Diest te trekken om het burgerlijk huwelijk van Sarah te bekijken bleef ik languit in mijn bed liggen...tegen de avond was ik net genoeg mens om mij toch richting Kaggevinne te begeven.
Vandaag richting Haaltert voor een eetfestijn (!) van een of andere wielertoeristen/vissersclub (! Ja, ik vind dat ook een vreemde combinatie!)...waar Sofie ons allemaal mee naartoe sleurt, een mens wil het niet weten. Achteraf nog met een megaportie ijsje afgesloten op een terras...hoe mooi kan een zondag zijn?
Overigens van dit alles geen foto's, ben mijn Coolio nog niet helemaal gewend (en het ontbreken van een geheugenkaart weerhoudt er mij van veel foto's te nemen op dit moment)...al had ik wel foto's van het megaportie ijsje maar die heb ik per abuis gewist. :( Des te meer excuus om snel opnieuw een ijsje te gaan eten. :)

Ondertussen zijn jullie kandidaturen voor de fotowedstrijd nog altijd welkom (tot en met donderdag)! Ondertussen zijn er al 9 kandidaten en ik zeg het nu al: het wordt een moeilijke keuze om de "mooiste zonsondergang" te kiezen. De bevraging van de week maakte ook duidelijk dat er veel interesse was in het Madeiraverrassingspakket: 58% gaat voor een inzending, 42% was nog niet zeker of ie een zonsondergang had liggen...maar niemand deed al op voorhand niet mee. :) In afwachting van de grote blogwedstrijd "Mooiste zonsondergang IV" nog een kleine - actuele - bevraging: hoe kijk jij terug op 1 september?

Vakantieleesmateriaal

Vrijdag met het Team Internationaal voor het eerst een 'mid term review' gehouden. Ander woord voor "we gaan eens zien hoe hard we dit jaar al gewerkt hebben, oplijsten wat we vergeten zijn uit onze jaarplanning en op basis daarvan onze najaarsplanning eens opstellen". Conclusie: het wordt een druk najaar. :)

Voor het eerst sinds heel lange tijd was het team ook weer zo goed als volledig (buiten Anne gerekend natuurlijk die nog afwezig is). Meteen een geweldige gelegenheid om mijn verjaardag nog te vieren en voor mij om cadeautjes in ontvangst te nemen. :)

De collega's hadden mijn obsessie voor de Millenniumtrilogie goed onthouden en dus kan ik beginnen in Deel 2 en 3! Het moet wel gezegd worden dat ze gedurende de week er alles aan deden om mij toch niet naar de Fnac te laten gaan...tot een expliciet verbod op woensdag. Uiteraard heel blij met dit cadeau, zeker zo net vóór mijn vertrek richting Madeira. Weet al meteen wat ik daar ga doen!

In het pakket ook nog "De zwarte met het witte hart" van Arthur Japin en de DVD "Bienvenue chez les Ch'tis". De laatste niet zozeer om mijn Frans te oefenen ;) maar alleszins wel een film die ik heel graag wil zien. Ja, ze hebben een goede smaak mijn collega's...

Brief aan Ingrid

Dag Ingrid,

Het was het weekje wel hé zeg...zo plots in de pers moeten verschijnen met het feit dat je eigenlijk nog geen ontslag genomen hebt bij De Lijn. Een mens kan op andere manieren in de pers geraken, en zeker op betere manieren.

Eerlijk gezegd, vond het argument dat ze tegen jou gebruikten absoluut niet relevant. "Zonder ontslag te nemen zal ze nog meer wegen op de dossiers rond mobiliteit". Precies of je dat niet gaat doen als je wel ontslag zou genomen hebben (goed gezegd van jouw woordvoerder by the way!). Potvolkoffie, daarvoor zit je daar ook, om te wegen op dossiers (niet alleen mobiliteit natuurlijk)!
En je hebt het zeker ook gelezen in de commentaren: niemand neemt het jou echt kwalijk dat je dat ontslag niet ingediend hebt. Er zijn geen regels voor opgesteld dus heb je niets overtreden. Op het vlak van ethiek kunnen wat vragen gesteld worden, maar het is nu ook niet alsof je een moord gepleegd hebt.

Maar je hebt zeker ook de eerste reactie van Carl Devos gelezen? Dat de politieke schade iets groter zal zijn? Je zit in het hoekje waar de slagen uitgedeeld worden, Ingrid, en dat is jammer. In de eerste plaats omdat ik vind dat vrouwen (en ook mannen) niet geslagen moeten worden, maar ook omdat het de partij niet veel goeds brengt. En dat in een periode dat we intern het nogal een beetje moeilijk hebben (je weet wel, die afdelingen die het over Frank hebben) en ook extern dringend aan een heropbouw moeten beginnen. Pijnlijk als dan het nieuw boegbeeld de kop van jut wordt...
En zo is jouw - publieke - komst naar de politiek al een beetje een misser. "De vrouw die de lijst niet wou trekken maar wel minister wou worden" (al gaat het maar om een gerucht dat misschien niet waar is) en "de dame die voor de zekerheid haar oude job nog niet achterlaat"...straks gaat het nog een beetje lijken alsof je niet helemaal enthousiast bent over dat politiek leven!

Vandaar toch maar een kleine smeekbede: laat dat postje bij De Lijn zo snel mogelijk vallen. Liefst nog deze week als het kan. Je gaat toch niet wachten tot Peeters en Crevits jou na het eerste kernkabinet gedwongen hebben? Dan gaan die nog met de pluimen lopen... Is het zo de moeite om voor te vechten, is dit een noodzaak voor het sterk, sociaal Vlaanderen dat we beloofd hebben met het regeerakkoord? Ik zou zo denken van niet. En eerlijk, heeft een vrouw met jouw palmares die terugvalpositie nodig?

En als het politiek allemaal niet lukt en je kan toch niets meer vinden...heb gehoord dat er een postje als gouverneur vrijkomt in Limburg. Wel eerst even vragen aan degene die er nu zit of ie dan gewoon niet eventjes wacht met vertrekken. Kan zeker geregeld worden...

Kameraadschappelijke groeten,
Christophe

Smoelboek vs blog

Facebook is en blijft populair...maar ik sluit me aan bij Lien die een vurig pleidooi houdt voor de blog. :) Al moet ik toegeven dat ik er vaak meer dan 2 minuten over doe om een stukje te schrijven. Het schrijven op zich is niets, het zijn die links die ik er altijd wil in verwerken, of de foto's. :)

Maar bloggen is inderdaad iets helemaal anders dan facebook (hoe leuk ik dat ook vind). En na het lezen van de 'facebookflaters' ga je toch even bedenken hoe gevaarlijk het allemaal is, al zijn veel van die flaters ook ingegeven door dommigheid... Maar omdat iedereen wel eens dom is in zijn/haar leven: tips om de privacy te beschermen op facebook! Die eerste tip over het indelen van groepen moet ik toch eens toepassen... (maar wanneer ga ik dat dan weer doen)

Infamous assassination

Dinsdag op Canvas gekeken naar "Infamous Assassinations"...dat de aflevering over Ernesto 'Che' Guevara ging had daar heel veel mee te maken. Documentaire van een half uur, kan niet mis zijn dacht ik...

Fijn om nog eens wat oude beelden te zien, maar dat was het dan ook. Het leven van een persoon als Guevara in een half uur proberen bundelen is om problemen vragen (en dat geldt ook voor die andere "Infamous assassinations" die nog volgen of al uitgezonden zijn vermoed ik). Zeker als je dan ook nog eens het Varkensbaai-incident wil uitleggen om na 5 minuten te besluiten dat 'Che' daar geen enkele rol in gespeeld heeft. *zucht*

Bon, was al blij dat ze daar correct in waren, want ondanks de korte duur slaagden ze er toch in foto's verkeerd te plaatsen (foto genomen in Congo gebruiken in het overzicht van de Cubaanse strijd) en op z'n minst bedenkelijke uitlatingen te doen (Ernesto veranderde zijn naam in Che?!). Teleurstellend... Of misschien heb ik over dit onderwerp al te veel gelezen?

Alleszins, als je de moord op iemand wil bespreken dan moet je daar niet het hele leven bij betrekken. Kort bespreken zou moeten volstaan (en in de reeks zitten enkel personen die toch altijd lichtjes een belletje doen rinkelen) om daarna die laatste momenten uitgebreid te tonen (want ook over 'Che' viel er veel meer te vertellen dan "verraden, ingesloten, in het been geschoten en vermoord in het schooltje van La Higuera").

Toch een goede reden om hier nog eens een foto van Che te plaatsen, was al veel te lang geleden. :) En ook positief: ik kon gedurende een half uur mijn reis naar Bolivië vorig jaar herleven! Toen hebben Tineke en ik La Higuera bezocht en het uitzicht op het stadje is in die veertig jaar veel veranderd, maar toch nog altijd bijzonder herkenbaar.

Nieuwe animostrijd

Zaterdag 26 september is het weer eens zover, dan wordt een nieuw animobestuur gekozen. Om de twee jaar is dat het geval... Moet toegeven dat mijn animo-engagement dezer dagen niet verder meer gaat dan stemmen voor het nieuw bestuur, als oude krokodil is het ook moeilijk om je staande te houden tussen al dat jong geweld. :)

Maar stemmen, dat is en blijft immens belangrijk! Want als je niet gaat stemmen dan heb je achteraf - vind ik - geen reden van klagen over de gang van zaken. :) Na het lezen van de intentieverklaringen (het zijn er een pak) is mijn beslissing gevallen. 1 voorzitter, 4 vrouwelijke kandidaten en 4 mannelijke kandidaten...het zijn een pak namen om te onthouden maar ik hoop het tot dan vol te houden. Mijn keuze werd natuurlijk wel iets gemakkelijker gemaakt doordat ik er een paar persoonlijk ken, en dus hun kwaliteiten ook een beetje kan beoordelen. Kijk alvast uit naar het congres.

Al kan ik wel bedenkingen formuleren bij het gegeven dat stemmen 5€ kost...ok, men krijgt een knabbel om te eten maar het gaat over het principe dat men eigenlijk niet zou moeten betalen om te kunnen stemmen. Toch niet bij de jonge socialisten (dat dat bij de jonge liberalen voorvalt, daar kan een mens nog inkomen)...

Blogwedstrijd: where's your sunset?

Een jaarlijkse traditie - en het gaat ondertussen al 20 jaar mee, dat wordt een feest! (alhoewel ik 1 keer gemist heb dus bij mij is het eigenlijk maar 19) - is het tripje met 'la mama & friends' richting de Middellandse Zee... Vorig jaar Kreta, dit jaar Madeira! Ok, niet echt de Middellandse Zee maar zolang de zon schijnt maken we daar niet zoveel spel over. Vertrek op 4 september, terug op 11 september (als er geen aanslagen gepleegd worden ;)).

Al even traditioneel als ik mijn koffers pak is de lancering van de blogwedstrijd. De laatste editie lijkt ondertussen eeuwen geleden - wat dus alleen maar wil zeggen dat ik niet veel op reis gegaan ben dit jaar ;) - maar nu is het nog eens zo ver...en met welk thema kan ik de fotowedstrijd beter nieuw leven inblazen dan met de moeder aller fotowedstrijden? Ja hoor, het is tijd voor "FOTOWEDSTRIJD: MOOISTE ZONSONDERGANG IV"! Na een eerste, tweede en zelfs derde editie ben ik er van overtuigd dat het net lang genoeg geleden is om opnieuw naar jullie mooiste zonsondergangen te vissen.

Stuur dus jullie mooiste zonsondergang door naar het gekende mailadres en wie weet win je wel een exclusief pakket geheel origineel uit Madeira. Doorsturen kan tot donderdagmidag...de wedstrijd zelf loopt in de week dat ik er niet ben uiteraard.

Ik verbind er meteen de vraag van de week aan (zo nieuwsgierig ben ik): "Doe jij mee met de fotowedstrijd?". Vorige bevraging - wie heeft nog verlof dit najaar? - zorgt toch voor een kleine verrassing: blijkbaar heeft iedereen nog ruimte om er even tussenuit te gaan...80% heeft nog voldoende dagen om er een weekje tussenuit te zijn, 20% vraagt zich zelfs af of ie al verlof gehad heeft.

Mikael & Lisbeth

Ooit een boek gelezen waarbij je op 30 pagina's van het einde denkt "shit, het zijn maar dertig pagina's meer!"? Waarbij je bewust het lezen wat uitstelt om toch maar niet aan het einde toe te komen? Ok, Dan Brown was een 'pageturner' maar het eerste deel van de Millenniumtrilogie van Stieg Larsson is gewoon fenomenaal.

560 pagina's...en het gaat nooit echt vervelen. Een misdaadroman die ongelooflijk complex in elkaar zit maar die door voldoende herhaling gewoon gemakkelijk leesbaar is. En iedere keer als je het boek ziet liggen heb je gewoon zin om nog 1 hoofdstukje te lezen... Wat ik dus blijkbaar afgelopen week ook deed. Vorige week pas aangekocht en nu op 20 pagina's van het einde, die hou ik speciaal om straks uit te lezen... Denk dat het heel lang geleden is dat ik aan zo'n tempo in een boek gelezen heb.
Nu eigenlijk wel benieuwd naar de film...want het is een heel 'beschrijvend' boek waar weinig ruimte voor creativiteit voor de verfilmers in zit, wil dus wel eens zien hoe ze dit op het grote scherm toveren.

Deel 2 en 3 zijn nog niet in mijn bezit, maar daar komt deze week dus zeker verandering in. Het is met andere woorden al duidelijk wat ik zal lezen op vakantie begin september. :)

Bankje in De Pinte

Was ondertussen een tijdje geleden dat ik met de zusjes ging eten. Vakantieplanning zorgde er voornamelijk voor dat het wat moeilijk liep om elkaar terug te vinden maar afgelopen woensdag stond gelukkig vast gemarkeerd in ieders agenda.

Veel te vertellen over de afgelopen vakantie hoe iedereen die overleefd had...en nog meer te vertellen over zusje Nathalie die hoogzwanger de warme dagen aan het trotseren is! Het blijft toch een wonder, zo'n baby in de buik...en vooral opmerkelijk hoeveel die groeien in die laatste maanden blijkbaar. 'Zusje' werd bij deze gepromoveerd tot 'zus' ;) en voor haar moet het allemaal niet te lang meer duren. Het is nog eventjes wachten maar de algemene conclusie aan tafel was dat ze de uitgerekende datum van 18 september niet zal halen. Hopelijk is het wel na 12 september want de week voorafgaand ben ik niet in het land...

Na het etentje in "Il Mondo di Miccoli" - in De Pinte, voor het eerst verlieten we Gent-centrum om zwangere zus tegemoet te komen natuurlijk! - nog een beetje in de tuin van Nathalie en Len gaan hangen. Was nodig want was beetje heel erg lekker dus konden we niet direct ons bed in. :) Tijdens de rondleiding - was nog niet 'ten huize' geweest - ook een heel leuke ontdekking gedaan: het 'bankje' waar ik als kind veeeeele uren op gespendeerd heb stond nu blijkbaar daar! Een echt familiestuk dat dus nog altijd in de juiste regionen circuleert, tof! Nu maar hopen dat die kleine pruts daar ook braafjes mee kan spelen. ;)

Pretpakket

Hoe later de verjaardagscadeautjes toekomen, hoe grappiger die worden blijkbaar. :) Vorige week al ontvangen, maar toch nog vlug even vermelden dat er mij via de post een waar "Greetpretpakket" bezorgd werd :)

Op foto zie je alvast enkele onderdelen, deze werden ook nog bijgestaan door veel snoep en veel chocolade.

Ander nieuws: ondertussen heeft Freaky mij verlaten :( een grote leegte in mijn hart...en vooral in mijn living. :( Maar ik moet me troosten met de gedachte dat hij nu weer bij geliefde Karel, Sofie, Oscar, Warre en Marie is die hem waarschijnlijk met veel liefde en nog meer lawaai opnieuw zullen omringen. :)

De vissen van Veerle houden het hier nog wonderwel vol! Die houden mij nu dus nog een volledige week gezelschap...kan ik daar nu beetje tegen kletsen. ;)

Beestenboel

Hoera! Met het nieuw fototoestel in huis kon ik eindelijk een foto maken van "Freaky editie 2009"! Aangezien het braaf konijn de laatste week doet alsof ik de grote boeman ben - en ik zweer dat ik niets gedaan heb om dat imago te verkrijgen - en verstijft van angst als ik nog maar in de buurt kom, is het best wel handig om daar foto's van te nemen. Er zit alleen een beetje weinig leven in...maar op foto merk je dat zo niet. :)

En ondertussen heeft Freaky gezelschap gekregen van een hele hoop vriendjes. Buurvrouw Veerle vertrekt komende donderdag voor een weekje op kamp en moest ergens heen met konijn en vissen. Konijn Woodstock - hoe actueel! - had al een locatie gevonden, de visjes eigenlijk ook maar het transport naar De Pinte lag nogal een beetje moeilijk...dus werd de vraag maar gesteld of ik dat niet zag zitten. Uiteraard! Vissen zijn belange zo moeilijk niet als konijnen - alhoewel, heb ooit eens op vissen gepast en toen was er toch 1 dood :( en dat is mij gelukkig nog niet met konijnen overkomen - en het brengt nog meer leven in de brouwerij! Gisteren werd de officiële overdracht dan voltrokken.

Straks moet ik hier een 'beestenplanning' beginnen maken! Zaterdag vertrekt mijn liefste Freaky alweer naar het thuisfront (vroeger dan ik dacht), de visjes blijven mij gezelschap houden tot eind volgende week. Allez, nog iemand die op vakantie wil maar beesten in huis heeft? :)

Bestolen?

Vandaag een handige tip gekregen van collega: overzicht over hoe en waar je gestolen documenten opnieuw kan aanvragen. Handig als de sjakosj door een snoodaard gestolen is...en blijkbaar heb ik niet alles gedaan wat ik moest doen na de overval op mijn verjaardag (maar de enige bruikbare tip was dan ook betreffende de gsm en daar heb ik vrienden voor :)).

Komt er van als je collega's hebt die hele dagen met de politiediensten werken (lang leve team veiligheid!)...

Oh Manuela...

Weet niet hoe het komt, maar zit met een liedje in mijn hoofd waarvan ik zeker ben dat ik het nergens gehoord heb. Meer nog, een meerderheid van de mentaal gezonde bevolking herkent het zelfs niet. De tekst gaat als "Oh Manuela, ik neem je mee naar Venezuela" en voor de rest weet ik echt niet hoe het verder gaat... Iemand een idee van tekst en uitvoerder? Op facebook was al te horen dat het hier een echte Eddy Wally-klassieker betreft!

Google brengt raad? Na de zoekopdracht "Oh Manuela, ik neem je mee naar Venezuela" en het bekijken van het eerste resultaat ben ik daar niet zo zeker van... :)

Update 18/08: het mysterie is helemaal opgelost! Dankzij de geweldige zoekpogingen van een niet nader te noemen persoon is de herkomst van bovenstaande komen bovendrijven..."Emanuella, ik wil met jou naar Venezuela" (de correcte tekst) komt uit het roemruchtige tv-programma "Lava" met Eddy Wally en Herr Seele (1989-1990). Iedere aflevering werd afgesloten met een lied, Emanuella was daar dus één van. Zwart op wit terug te vinden in Wikipedia. Hoe het in godsnaam in mijn hoofd terechtgekomen is, geen flauw idee maar oh wee als ik weet wie het er in gestoken heeft! (zou ik het misschien in de Duveltent opgepikt hebben?)
Btw, het grapje met de zoekopdracht op Google slaat nu werkelijk nergens meer op omdat de link nu verwijst naar deze blog dankzij deze bijdrage...de vorige resultaten waren een heel stuk grappiger (met name een forum waar men 'dames van lichte zeden' kon bespreken, ik kan u alles vertellen over een Emanuela uit Venezuela die blijkbaar actief is in het Amsterdamse :s)...

Spend the money!

De recuperatie van mijn ingreep begin deze week kende eerst een vliegende start, om in de tweede helft van de week terug te vallen. Jammer, want vrijdag stond normaal gezien een vrijgezellenfeestje op het programma dat ik nu heb moeten missen.

Om dit verlies te compenseren - en om mij enigszins beter te doen voelen - kunnen verschillende zaken gedaan worden. Het bekijken van filmpjes is er zo eentje waar ik dan wel plezier aan beleef. Of het gewoon uitgeven van geld. Eigenlijk is die laatste altijd goed om gelukkig te worden. Yes, I'm a real woman sometimes... :)

En met het verlies van mijn fototoestel had ik dan ook een geweldig excuus tot shoppen! Het probleem is natuurlijk dat als je dat shoppen in de Fnac doet, er altijd wel andere zaken zijn die de aandacht trekken en je eigenlijk met veel meer materiaal naar huis gaat. Maar och, had nog een waardebon liggen dus kon het geen kwaad...

Resultaat: een nieuw fototoestel! De Nikon Coolpix S220 mag ik nu volledig de mijne noemen en zijn bijnaam is vanaf vandaag Coolio. Geen flauw idee wat het machientje allemaal kan (veel zeker?) maar het is mooi rood. Ja, ik ben zo'n persoon die daar geen verstand van heeft, zich dan laat leiden door de verkoper en op het einde vraagt "heeft u die ook in het rood?". Prioriteiten moeten er nu eenmaal gesteld worden. :p Tevens ook overgegaan tot de aankoop van een draadloze muis (wie wil dat nu niet?) en drie boeken. Drie?! Wat wil je! Als er van die grote aankondigingen staan "2+1 gratis" dan kan ik daar echt niet aan weerstaan.

Ondertussen al in 1 van die boeken begonnen - "Mannen die vrouwen haten", deel 1 van de Millenniumtrilogie van Stieg Larsson - en het lost op dit moment de verwachtingen in...meer dan dat zelfs, ondanks de hype (en als het een hype is, ben ik al op voorhand kritisch :)) ben ik nu al helemaal fan. De trilogie is zelfs al verfilmd, al zal ik niet meteen naar de bioscoop lopen...toch niet vooraleer ik de boeken gelezen heb ;)

Ipv de twee andere delen ook meteen te kopen, gezien de actie bij Fnac... Neen, liever op veilig spelen, stel je voor dat ik het boek van Larsson maar niets vond? Dan had ik die twee andere te veel gekocht. Beetje stom, achteraf bekeken...al heb ik nog wel leuke boeken meegebracht: de klassieker "1984" van George Orwell en "Het ongrijpbare meisje" van Mario Vargas Llosa. Die liggen nu al in de boekenkast...en zullen daar vrees ik nog een tijdje blijven want Millennium krijgt nu voorrang. En volgende week ga ik natuurlijk die andere twee delen halen :) vooraleer die 2+1 gratis-actie voorbij is ;)

Even tijd voor reclame

Veel mensen vinden reclame storend...maar als het goed in elkaar zit dan kan ik er werkelijk 100 keer naar kijken (zoals die reclame van Chaudfontaine die ik dus nog altijd niet beu ben :)). Reclame moet ook trendgevoelig zijn...en dus vond ik het niet verbazingwekkend dat het dansje van Beyoncé eindelijk gebruikt werd. Wil iemand haar gewoon de award voor beste clip van het jaar overhandigen? Dank u! Opnieuw een parodie, maar wel weer geslaagd...


Reclame die gebaseerd is op halve waarheden en volledige leugens, dat vind ik dan weer slechte reclame. Het Israëlische Cellcom vond het wel een goed idee om eens iets te doen met die muur die daar gebouwd wordt...en waarom er meteen niet iets sympathieks van maken? Hij staat er toch, je kan hem maar evengoed gebruiken. Al geloof ik niet dat het de bedoeling was van Cellcom om te shockeren, vrees dat Israeli's gewoon met zo'n fout (wereld)beeld zitten dat ze denken dat dit wel allemaal kan.
De reactie toont dan weer aan hoe sterk reclame in onze maatschappij ingebakken zit. Enkele Palestijnen trokken met een bal naar de betonnen muur en probeerden even het reclamefilmpje uit... Resultaat: een traangasgranaat...



Tot slot: reclame kan ook gewoonweg angstaanjagend zijn, zelfs al betreft het reclame voor een cosmeticaproducent. Sterk. Zal alleszins Apoliva langer onthouden dan Rexona (een reclame die ik geen 100 keer kan zien!)...


(via)

Places to go

Er is een nieuw lijstje! De lijst met de 25 beste steden om in te wonen. Een hele reeks parameters werden daarvoor gebruikt, wel leuk om te zien. Alleen verrassend dat Zürich op de eerste plaats staat. Verrassend omdat ik niets over Zürich ken en dit dus ook helemaal niet kan beoordelen. :)

Places I've seen, die in de lijst staan en waar ik het niet moeilijk mee heb om te geloven dat ze deze ranking haalden: Helsinki (alhoewel heel erg donker in de winter), Parijs (mocht wat hoger van mij! :)), Berlijn (maar te lang geleden om daar een eerlijk oordeel over te vellen), Madrid (absoluut waar), Barcelona (goh, niet onder de indruk maar het zal wel zeker?), Amsterdam (absoluut!) en Lissabon (maar een paar uur geweest, maar wil ik zeker terug!).
Genève, Oslo, Sydney, Wenen, Stockholm, Kopenhagen en Zürich staan bij deze toegevoegd aan de plekken "waar ik zeker eens heen wil". :)

Meteen ook inspiratie voor de nieuwe vraag van de week: "ga jij dit najaar nog op vakantie?". De vorige bevraging over de 'beelden' van Obama eindigde met 60% die het beeld van vorig jaar tijdens de campagne nog steeds het sterkste beeld vindt, 20% die de cover van Rolling Stone de max vindt en 20% die Obama als Joker wel ziet zitten.

Ram Sabam

Het is niet alleen een catchy titel, maar ook een actie die al een tijdje loopt bij animo. Deze zomer is het namelijk de bedoeling om Sabam te rammen, en dat wordt voornamelijk gedaan door ludieke acties op verschillende festivals.

Deze week kwam Sabam nogmaals in het nieuws vanwege de strijd met YouTube, en nu heeft de pers ook de weg naar het animo-initiatief gevonden! Daarbij lijkt het een beetje alsof animo deze week de actie pas van start liet gaan, maar dat is dus helemaal het geval niet.

Wel leuke promo voor "Ram Sabam" natuurlijk! En zeker ook een opsteker voor Bart - de bezieler van het project - en Sam, de nieuwe coördinator van animo (nog maar een goede week bezig en al nieuws genereren ;)). Leuk dat animo nog eens het nieuws haalt, en dan nog met een stevig inhoudelijk standpunt!

Zie de website "Ram Sabam" en teken de petitie!

Op de foto: Bart Wolput op het IUSY-festival deze zomer...schitterend logo ook dat bijzonder veel succes kende naar het schijnt op het festival. :)

Laatste bezoek!

Met lood in de schoenen vertrok ik gisteren voor alweer een bezoekje aan AZ Alma in Eeklo. Gelukkig was het deze keer echt voor een laatste bezoek. :) Jammer, want begon net de verpleging te kennen en merkte dat er ook mannelijke verplegers zijn... :) Serieus, blij er vanaf te zijn! Met dank aan allen die zo hard aan mij gedacht hebben!

Laatste bezoek?

Na mijn twee bezoekjes aan AZ Alma de afgelopen maanden, 'mag' ik morgen voor de (hopelijk) laatste keer langs voor een allerlaatste controle-operatie. *zucht*
Niet veel zin in maar soms heeft een mens niet veel keuze natuurlijk. Kan alleen maar hopen dat de recuperatie vlot verloopt en dat ik dan echt voor een lange tijd niet meer moet langsgaan (but I doubt that last one)...

Uw beterschapswensen zijn nog steeds welkom op het oude vertrouwde nummer maar onthou dat jouw naam bij het bericht mag staan wegens het verlies van al mijn contactnummers. :)

Iepot

Kaartjes, centjes, lunchkes, twee paar schoenen, Bongobon Wereldkeuken, boterkoeken en champagne... De cadeautjes waren natuurlijk heeeeeel leuk om te krijgen! Maar eentje kwam een beetje later, via de post. Vol spanning wachtte ik af...

Het werd namelijk bij mij thuis afgeleverd en dus moest ik wachten op een telefoontje. Donderdag was het zover: pakje toegekomen en de mama belde met de vraag of ze het mocht openen. Natuurlijk! Veel te nieuwsgierig! "Ik bel terug"...
Enkele minuten later opnieuw telefoon met de mededeling "Het is zo'n klein, rood dingske met een schermpke". Veel kan een mens daar niet van maken :) maar gelukkig stond er op de zijkant van het pakket "iPod nano". Jawaddedadde! Met dank aan Magteld, Mare, Wouter, Fre en John.
Het is zoiets dat ik zelf niet zou kopen omdat ik er allemaal niet veel verstand van heb, maar nu het mini-gevalletje hier zo naast mij ligt vind ik het toch geweldig. Moet mij nog helemaal eigen maken aan deze nieuwe technologie (lees samen met mij de 75 pagina's tellende handleiding) en veel leren over iTunes (want illegaal downloaden is niet aan deze politiek correcte jongen besteed), om nog maar te zwijgen over de vele toepassingen (waaronder iets heel erg cool om eindelijk opnieuw te gaan lopen) die mogelijk zijn...

Het is bovendien een supergepersonaliseerde one-of-a-kind iPod...achteraan staat namelijk de tekst "Seamos realistas, pidamos lo imposible", mijn favoriet citaat van Che Guevara... Geweldig!

Wat nog meer supergeweldig is - ondanks werkgerelateerd - dat dit mijn eerste RED (PRODUCT) is! RED is het 'label' in het leven geroepen door Bono die samen met enkele partners HIV/AIDS wil bestrijden in Afrika. Apple stapte mee in dit verhaal en met deze aankoop werd dus een deel afgestaan aan The Global Fund ter bestrijding van AIDS in Afrika. Met dit cadeau ondertussen dus ook de website eens bekeken en geregistreerd...dat mag nu wel. En ok, het is een geweldige marketingstunt van Bono (en partners) maar ik geloof graag dat het ook een verschil zal maken. Een cadeautje met een boodschap dus. Ha, als ik er dan ook nog plezier aan beleef vind ik dat super!

Verjaardagsweek

Er is er een jarig hoera hoera! Dank aan iedereen die aan mij dacht afgelopen dinsdag, het maakte de last van 28 zomers iets gemakkelijker om dragen. ;)

De dag zelf was er een van hoogtes en laagtes. In tegenstelling tot vorig jaar vertrok ik niet op reis maar begaf ik mij richting werk...om daar uiteraard uitgebreid felicitaties te ontvangen van collega's. :) Veel werken zat er niet in want op de middag ging ik uitgebreid lunchen met collega Anne.
Net zoals vorig jaar verloor ik wel weer wat bagage. :) Bij terugkeer namen Anne en ik de overbevolkte tram richting Brussel Noord en in het tumult was er toch een snoodaard die mijn gsm en fototoestel wist te stelen. :( Gelukkig vond hij niet tijdig mijn portefeuille, dat zou pas miserie geweest zijn. Direct nummer laten blokkeren en de vrienden bij Base ingeschakeld om mij 's avonds al een nieuwe SIM-kaart te bezorgen. Zo was ik maar een paar uur onbereikbaar - ik had namelijk nog een gsm liggen die ik vorig jaar als cadeau gekregen had (en nog niet gebruikt, een schande en de diefstal was dan eigenlijk ook een straf van God omdat ik die nieuwe gsm nog niet in gebruik had genomen). Ter info: het oude nummer is nog steeds het juiste nummer! Maar ben natuurlijk wel al mijn nummers kwijt dus als je een bericht stuurt, zet dan nog even je naam eronder. :)

's Avonds met de vrienden eten (na aperitief bij mij thuis) op het gezellige terras van A Capella, waar ze mij ondanks de laatste passage dus toch nog binnenlieten. :) Jammer genoeg geen foto's van dit alles :( maar het staat in het geheugen gegrift.

Woensdag eerst met Griet een gezellige lunch op een gezellig terras (Merci, Griet!) en 's avonds met Evelien, Bart, Niels en Fré afgesproken in Mechelen. Was een blij weerzien (zowel 's middags als 's avonds (zag Niels en Fré terug voor het eerst in twee jaar!)) en een gezellige avond. Donderdag met Greet richting Brussel Bad (Hoera! Ben er toch eens geraakt!) om languit in het strand te gaan liggen. Hadden ook weer veel te kletsen (verbaast iemand dit? :)) en veel te plannen. :)

Sinds vrijdag heb ik logement op bezoek: Freaky (oude foto want nog geen nieuwe foto kunnen maken wegens het ontbreken van een fototoestel) komt op vakantie bij Nonkel Stof want Sofie en Karel zijn met hun drie spruiten richting Frankrijk vertrokken. Grote ongerustheid bij Oscar of Nonkel Stof Freaky dan nog wel zou teruggeven (tuurlijk wel, al zal het weer met pijn in het hart zijn). Zaterdag nog vóór hun vertrek een telefoontje van Oscar, om nog een kusje te geven aan Freaky en om nog eens te vragen of ik wel goed voor het konijntje zou zorgen. :) Na de stress van de verhuis is het ondertussen ook echt vakantie geworden voor Freaky, met een eerste ontsnapping uit kooi (weliswaar toegelaten) als subliem hoogtepunt.
Wie we natuurlijk wel een beetje heel erg hard missen is Pluisje...the partner in crime. Normaal gezien komt die dan ook op vakantie, maar dit jaar niet... :(

Een actieve en volle verjaardagsweek achter de rug! Tijd nu om in mijn zetel te hangen... :)

Obama Joker

Je gelooft het nooit - maar je kan het altijd checken op Wikipedia - maar mijn politiek idool verjaart op dezelfde dag als ikzelf! Precies twintig jaar na zijn geboorte was het mijn beurt om op 4 augustus op de wereld te komen...wow!

Nadat we dus al vriendjes geworden waren op LinkedIn mag ik nu ook op hetzelfde moment de kaarsjes uitblazen. Al had Barack - ik mag hem nu toch wel zeker bij zijn voornaam noemen - wel andere dingen aan zijn hoofd...zoals wetteksten rond een nieuwe gezondheidszorg gestemd krijgen. Zeer omstreden in de VS en het moet toegegeven worden dat het ambitieuze plannen zijn die op tafel liggen zonder garantie op succes. Maar hoe de nieuwe poster van Barack daarop gebaseerd kan zijn, het is mij niet geheel duidelijk. Er is alleszins genoeg commotie rond: het zou racistisch zijn en de connotatie met socialisme is er al helemaal over voor de fans. Grappig toch, hoe 'socialisme' in de VS gelijkgeschakeld wordt met 'bijna-communisme'... Och, ik denk dat Barack er zelf niet wakker van ligt, die ziet ook wel dat het de betere satire is en na het filmpje van JibJab kon ie er toch al lichtjes van uit gaan dat er nog heviger materiaal ging volgen.

Er is niet alleen een Jokerprent van Barack Obama. De man die ons vorig jaar het sterkste beeld van de campagne bracht, komt nu - voor het magazine Rolling Stone - met een nieuwe prent. Daarbij is duidelijk niet afgeweken van de succesformule...

Laat weten wat jullie er van vinden in de bevraging van de week! De vorige bevraging - waarbij ik zo stom was om mijn gezondheidstoestand te laten beoordelen door mijn bloglezers - werd afgesloten met een overweldigende 85% die koos voor "Te vroeg om te zeggen of je de Mexicaanse griep hebt, ga deze week toch maar werken". Slechts 15% geloofde oprecht dat ik doodziek was. Ter info, er zijn geen symptomen bijgekomen of verergerd...dus het zal wel niets geweest zijn zeker?

Bloed geven doet leven

Deze week werd het startschot gegeven van de campagne "Bloed geven doet leven" waarmee het Rode Kruis op zoek gaat naar bloedgevers. De bedoeling is om iedere maand - en dat een jaar lang - 4.000 nieuwe donoren aan te werven. Iedere maand gaan BV's die strijd aan, te beginnen met Nicole en Hugo.

Oh pijnlijk, denk ik dan. En dan heb ik het niet over de naalden...wel dat net 'homo-iconen' als Nicole en Hugo (geef toe, bestaat er nog grotere kitsch in Vlaanderen?) de aftrap mogen geven. Want natuurlijk volgde na de lancering van de campagne de discussie of homomannen nu eigenlijk bloed mogen geven of niet. Neen, dat mag niet...
In de reacties op de Standaard krijg je dan meteen voor- en tegenstanders en iedereen mag zijn mening daar over hebben. Ik ook. Waarbij ik niet ontken dat besmet bloed 20x meer kans heeft om teruggevonden te worden bij homomannen dan bij heteromannen, maar waarbij ik ook nog altijd gruwel van het gegeven dat er geen onderscheid gemaakt wordt tussen "sexuele geaardheid" en "sexueel gedrag".

Neemt niet weg dat ik iedereen oproep om donor te worden bij het Rode Kruis. En als je langsgaat, vermeldt dan eens het feit dat je iemand kent met bloedgroep A- (blijkbaar is er grote nood aan A- en O-)...

Dancing into marriage...

Kandidaat-bruidsmeisjes (niet dat het iets voor de eerste jaren is maar bon) sturen mij alvast een geweldige 'dansintro' door...niet dat ik dit in een kerk kan doen ;) maar ik zie mij wel al shakend het stadhuis bestormen.

Tram 3

Tram 3 is nog lang niet in aantocht voor mij, maar is ondertussen wel gepasseerd bij Sofie (aka the mom van mijn petekind Warre). Ha, dat kon natuurlijk niet voorbijgaan zonder een feestje en de tuin aan de Hundelgemsesteenweg was dan ook opnieuw het toneel van een gezellig samenzijn.

Geloof het of niet, maar voor dit feest had zelfs ik een mini-bijdrage. Naast het cadeautje bracht eenieder ook iets mee om te smullen (een heel pak over-en-weer-gemail in de week voorafgaand om toch een beetje afspraken te maken). Afspraken die nogal moeilijk waren omdat iedereen een pastasalade wou maken. :) Wat ik dus ook meehad (jaja, ik heb staan koken op zaterdag!) en het zal niet verbazen dat mijn spirelli-salade-met-olijven-salami-kaas-en-augurkjes-overgoten-met-een-mosterdvinaigrette de uiteindelijke winnaar werd van de pastasalades. Misschien niet officieel maar bij deze geef ik mezelf die titel. :) Maar ik had niet alleen de pastasalade mee, ook rijst was in mijn schoot gevallen als "mee te brengen". Zo gewoon witte rijst is een beetje saai, dus deed ik er een stevige portie paarse rijst bovenop. Een voltreffer! :) En ondertussen hebben we ook nog eens eerlijke handel geïntroduceerd (do I ever stop working?)...

Eerlijkheid gebiedt mij te melden dat dit dus maar een mini-bijdrage was aangezien zowat iedereen wel iets had meegebracht. Papa Karel had een heel pak meer verantwoordelijkheden te dragen en dat heeft ie geweldig goed gedaan allemaal...vooral ook dankzij de sublieme hulp van Ine en Bart (peter van Oscar, de grote broer van Warre) die instonden voor de versiering. En die was oogverblindend! Bijgevolg ook een eervolle vermelding (met foto, zie hieronder) op de blog. :) Het thema: als Fie niet naar de zee gaat voor haar verjaardag, dan brengen we de zee naar Gent. Gent Beach bis eigenlijk...met een hele hoop blauwe ballonnen (de zee, hé!), een vuurtoren (!), een palmboom gemaakt van ballonnen (jaja!), veel windmolentjes en nog een hele pak versieringen. Sehr schön! Dikke pluim aan de organisatoren!

Voor nog meer fotoplezier: voorstelling hier rechts of het speciaal aangemaakte facebookfoto-album (ah ja, deze foto's horen niet thuis in het evoluerend N/P-album aangezien hier niet de kindjes centraal stonden maar de mama...al kregen de kindjes uiteraard ook heel veel aandacht :))!

Flu or wave?

Naar mijn inschatting vroeger dan verwacht viel deze week de eerste dode van de Mexicaanse griep, de paniekgolf kan beginnen. Of is het nergens voor nodig? Ben nogal aanhanger van "laat ons niet te snel in paniek schieten"...en tegelijkertijd bekeek ik de symptomen en begon ik al het ergste te vrezen.

Vandaar op mijn blog even de symptomen overlopen en hoe die zich in mijn geval manifesteren. Aan u om te oordelen (in de comments of de bevraging)...
1/ Vermoeidheid en geen eetlust. Ja, helemaal correct! Dat is nu al een tijdje aan de gang...al moet ik bekennen dat ik meestal moe ben. :) Geen eetlust is al iets vreemder, al zullen bepaalde bronnen dat weer tegenspreken. Bref, ik vink dit alvast aan als mijn eerste symptoom.
2/ Lopende neus en keelpijn. Nope, niets van dat. Maar als ik het mij hard genoeg begin in te beelden zou ik het wel kunnen krijgen...
3/ Koorts. Nog niet opgemeten, maar ik heb het wel heel warm. Of zou dat aan de buitentemperaturen liggen?
4/ Hoesten. Ook al niet...maar ik wil gerust wel eens hoesten als ik daarmee mijn tweede symptoom kan aanvinken.
5/ Misselijkheid en braken. Braken nog niet maar wel een beetje 'het zuur' gehad de afgelopen week. Misselijk ook wel een beetje, al kan dat dan weer gerelateerd zijn aan het gebrek aan eetlust. Hm, een moeilijke...
6/ Diarree. Ah, mijn bijna-constante de afgelopen twee (!) weken. Als ik de Mexicaanse griep niet heb, dan zeker iets anders!

Op het werk is alvast geen noodplan uitgewerkt, dus heb ik er niet veel aan mij helemaal ziek te laten verklaren. :) Maar ik wacht nog even de resultaten van deze bevraging af... Vorige bevraging zorgde overigens opnieuw voor een tweespalt in de antwoorden: 44% vond de Gentse Feesten de max, 44% vond het een massa-event waar ze liever niet aan meededen (terwijl ik het eigenlijk nog altijd vooral 'gezellig' vind en die 'massa' heus wel vind meevallen). 11% excuseerde zich omdat ze er niet geraakt waren. :)

Mijn ouders zijn overigens ook heel bezorgd over mijn gezondheidstoestand. Bij de eerste mededeling dat ik misschien het volgende slachtoffer zou zijn kreeg ik te horen dat ik niet aan de Mexicaanse maar wel aan de Gentse variant onderhevig was. Lees: te veel Gentse Feesten. Deze conclusie volgde uiteraard na uitgebreid onderzoek via het internet (lees: mijn moeder had de blog bekeken). Verdorie, een mens probeert dan eens ziek te zijn...

Miss Belgium

Beetje vreemd misschien om hier een oproep te lezen voor Miss Belgium - Mister Belgium zou hier beter passen :) - maar een mens doet al eens een inspanning als het je vriendelijk gevraagd wordt. Voor iedereen die dus een sms over heeft: stem voor Alexis Verschueren (zie foto hier rechts) door "MOV 09" te sturen naar 3250. Meer info over de Oost-Vlaamse kandidate nummer 9 vind je op de website van de miss-verkiezing of via de website van Samsung Ladyphones (lol, het woord alleen al).