Ooit een boek gelezen waarbij je op 30 pagina's van het einde denkt "shit, het zijn maar dertig pagina's meer!"? Waarbij je bewust het lezen wat uitstelt om toch maar niet aan het einde toe te komen? Ok, Dan Brown was een 'pageturner' maar het eerste deel van de Millenniumtrilogie van Stieg Larsson is gewoon fenomenaal.
560 pagina's...en het gaat nooit echt vervelen. Een misdaadroman die ongelooflijk complex in elkaar zit maar die door voldoende herhaling gewoon gemakkelijk leesbaar is. En iedere keer als je het boek ziet liggen heb je gewoon zin om nog 1 hoofdstukje te lezen... Wat ik dus blijkbaar afgelopen week ook deed. Vorige week pas aangekocht en nu op 20 pagina's van het einde, die hou ik speciaal om straks uit te lezen... Denk dat het heel lang geleden is dat ik aan zo'n tempo in een boek gelezen heb.
Nu eigenlijk wel benieuwd naar de film...want het is een heel 'beschrijvend' boek waar weinig ruimte voor creativiteit voor de verfilmers in zit, wil dus wel eens zien hoe ze dit op het grote scherm toveren.
Deel 2 en 3 zijn nog niet in mijn bezit, maar daar komt deze week dus zeker verandering in. Het is met andere woorden al duidelijk wat ik zal lezen op vakantie begin september. :)
4 years ago
No comments:
Post a Comment