Monday, February 14, 2011

Sharia en secularisme

Hoe langer ik er over doe om iets op de blog te publiceren, hoe moeilijker het ook wordt. Gelukkig zijn er nog momenten van absolute verontwaardiging waarbij ik mijn idee niet verwoord krijg in de beperkte tekens van een facebookstatus. Kijken naar Terzake kan helpen.

Oorspronkelijk keek ik voor de analyse van de RTBF-reportage over de begrafenis van Marie-Rose Morel. Dat daar journalistiek wat uit de bocht werd gegaan is wel duidelijk...en verder onthou ik mij van alle commentaar.

Wat daarna volgde was wat mij betreft echter helemaal iets anders: Egypte.
Moebarak is president-af en dus kunnen de analyses beginnen voor het post-Moebarak-tijdperk. Aan het woord: Moslimbroederschap, één van de oppositiepartijen. Indertijd verboden door Moebarak wegens extreem(-fundamentalistisch). Terwijl Egypte nog bekomt van de revolutie horen we de eerste ideetjes al: invoeren van een sharia-wetgeving in Egypte lijkt wel op het prioriteitenlijstje te staan van onze 'Moslimbroeders'. Uiteraard met respect voor religieuze minderheden en vrouwen! Wat had u gedacht!
Ter info: in 2003 oordeelde het Europese Hof voor de Rechten van de Mens "dat de sharia niet verenigbaar is met de fundamentele principes van de democratie", laat staan met de seculiere staat en de Europese conventie voor mensenrechten (uitspraak in 2004). Goed, ik ben nu ook niet van oordeel dat ons Europees model het "ideaal" is (alles kan beter) en dat iedereen dat dan maar door de strot moet geramd krijgen - we hebben dat in het koloniaal verleden al eens gedaan - maar het bezorgt me toch kippevel. De voorbeelden die we voor handen hebben zijn nu eenmaal niet de gezelligste landen om te leven voor minderheden, vrouwen,... (Voorbeelden? Iran en Saudi-Arabië volgen grotendeels de sharia-wetgeving).

Bovendien komt in de reportage een woordvoerder een geweldige verklaring afsteken met als boodschap: "Islam is goed" en "geef ons een kans".
Nu ben ik als atheïst al niet geneigd om te geloven dat een godsdienst 'goed' kan zijn ("godsdienst is opium voor het volk"), maar ik ben open-minded dus wil ik de brave man wel aanhoren. Citaat: "Islam is de oplossing voor vele, vele dingen in het leven. (...) In de Islam is er geen corruptie. In de Islam is er gelijkheid voor iedereen, moslims en anderen. In de Islam is er vrijheid. Alle beginsels van het leven zitten in de Islam." Ik ga die man zijn geloof niet afnemen en wil gerust nog volgen, maar vervang in het citaat 'Islam' door 'communisme' en je ziet zo dat we hier met een bijzonder theoretisch concept te maken hebben. Net als ik nooit een communistische staat gezien heb die het neergeschreven ideaal van Marx en Engels ook maar enigszins benaderde, zo heb ik ook (nog?) geen geweldige voorbeelden gezien van een 'islamitische staat' - of structuur volledig gebaseerd op Islam - die de ideale samenlevingsvorm zou zijn. Idealen bestaan niet...maar de seculiere staat zoals we die in Europa kennen zou ik toch voor geen geld van de wereld willen missen.
De categorie "geef ons een kans" scoort altijd...maar ik hoop dat het geen 'blanco cheque' wordt en dat we vooral een meerpartijensysteem krijgen in Egypte waarbij een coalitie van verschillende partijen aan de macht komt (dat moeten er geen 5/7/9 zijn zoals bij ons) zodat een gezond even/tegenwicht kan ontstaan...een systeem van "checks and balances".

Alsof die reportage nog niet straf genoeg was, komt daarna Ergün Top (CD&V) met de klap op de vuurpijl! Hij begint nog voorzichtig met te stellen dat ze een kans moeten krijgen en dat ze niet meteen in een hokje mogen gestoken worden. Akkoord. Maar dan komt de vergelijking met Turkije, het meest vrije en meest liberale land ter wereld. En dat allemaal dankzij de islamitisch geïnspireerde partij die daar sinds 2003 de meerderheid heeft. Nu ben ik onvoldoende op de hoogte van de toestand in Turkije maar hetgeen ik er van gehoord heb de laatste jaren - ik geef het toe, dat is beperkte en waarschijnlijk eerder eenzijdige info - is dat de AKP van oa Erdogan toch wel wat geflirt heeft met het afschaffen van die seculiere staat. En dat het - vreemd genoeg - telkens het leger was dat met dreigementen moest komen om de seculiere staat - en de erfenis van Ataturk, de vader aller Turken - te vrijwaren. Het Turks leger heeft overigens in het verleden al bewezen die dreigementen te zullen uitvoeren als de seculiere staat te sterk onder druk komt te staan... Die 'vrijheid' dankzij de AKP zou ik dus vooralsnog met een korrel zout nemen...
Grap van de avond: de vergelijking Moslimbroederschap-CD&V (daar is "weinig verschil" tussen die twee). Nu wil ik onze vriend Top nog wel ergens volgen, beiden religieus geïnspireerd. Maar nu hoopte ik wel dat diezelfde CD&V het superreligieus karakter van zoveel jaren terug al voor een stuk had laten varen...ijdele hoop, ik weet het (de C staat nog altijd ergens voor in CD&V - en met een kloosterzuster als Inge Vervotte in de rangen mag je dat ook verwachten ;)). Misschien dromen ze bij CD&V wel nog altijd van wetten die gedicteerd worden in Rome...bespaart alvast het werk om zelf te denken. *zucht*

Als afsluitertje nog een geweldige denkfout: "het voorbeeld islam-democratie is er, en dat is Turkije". Ja, er is een islamitische partij maar die kan geen superislamitisch programma doorvoeren omdat Turkije historisch geënt is op het secularisme! Als ie bedoelt dat een 'religieuze partij' ook iets te betekenen heeft in een seculiere staat, dan kan een mens misschien nog volgen...maar waarom zou je het dan een religieuze partij willen noemen? Dat is als een tooggesprek in de kerk, dat lukt ook niet echt.

Gelukkig is er nog een programma als Basta zodat er toch nog iets te lachen viel op tv...

Ps: meteen ook de bevraging van de week of Egypte beter af is zonder Moebarak :)

Wednesday, January 26, 2011

Recht van klagen

Nu was ik altijd van de overtuiging dat de lijn Antwerpen-Brussel veel meer problemen gaf dan mijn eigen treinconnectie Gent-Brussel. Gelukkig is er vandaag het materiaal om dat tegen te spreken! Dankzij de nieuwe 'stiptheid'scijfers van 2010 (kan je nog over stiptheid spreken :)) krijgen we ook een overzicht van welke lijnen het meest te lijden hebben. Ook hier communautair een verschil ;) maar in de 'Vlaamse' vergelijking scoort de connectie met Gent (en Oostende) toch wel het slechtst zeker! Godbetert, we scoren slechter dan de link met Bergen! Bergen!! Ziedaar...als ik nu geen recht van klagen heb, dan zal ik het nooit hebben. :)

Sunday, January 9, 2011

Final destination 2010

"Kerst vier je graag met de familie, hé?"... Een strikvraag, dat voel je zo, zelfs al gebeurt het telefonisch en is het jouw moeder die aan de andere kant van de lijn hangt. Dus vooraleer ik het zelf goed en wel besefte stond ik voor drie dagen Oberfell (Moezelstreek, Duitsland) geboekt.

Maar och, het viel allemaal wel goed mee met mijn eigen bende van "Oberfell Bastards". Gezellig in de bus (dutjes doen), een wijnproeverij, lekker eten, uitstapjes (kerstmarkt Luxemburg in het doorreizen en Kochem) en veel ambiance bij het avondeten.

Voor foto's: zie de geweldige dia-presentatie hier rechts!

Congrats

Eind september lanceerde ik hier nog eens een fotowedstrijd want ik mocht opnieuw richting buitenland. Eerst Zuid-Afrika (werkgerelateerd) en daarna de combi Kenia-Ethiopië (privé)...reden genoeg dus om een fotowedstrijd te organiseren en een pakket uit 'Afrika' terug mee te brengen. :)

Spannende wedstrijd overigens ondanks het feit dat het thema al voor de vijfde keer de blog passeerde (opnieuw "zonsondergang"), al was het vrij snel duidelijk dat er twee koplopers waren: Kimja en Nathalie streden furieus om de titel...uiteindelijk haalde Kimja het met 38% van de stemmen! Nathalie haalde 25%, Edwin 16%, Fiel 10% en Kim 8%. Allemaal mooie resultaten maar er kan er maar één winnen natuurlijk! Dank aan de deelnemers en felicitaties aan de winnaar!

Zoals het hoort krijgt de winnende foto hier nog eens een vermelding en het 'Afrika'-pakket wordt eind januari aan Kimja overhandigd ;)

Thursday, January 6, 2011

Finally

Oh...my...God...

Anderhalve maand, geen berichten op de blog. Het was hier dus blijven staren op 'bijna verzopen vrijgezellen'. Niet dat ik mij de illusie maak dat jullie hier elke dag kwamen kijken :) maar toch. Gebrek aan materiaal om te vertellen was er niet, er staat een hele waslijst te wachten. Laat ons hopen dat het met het nieuwe jaar en de bijhorende goede voornemens weer de juiste richting uitgaat. Al maak ik geen beloftes...want het is ondertussen al 6 januari en hier zijn nog geen nieuwjaarswensen gepasseerd. Mijn beste wensen!

Het was mijn bedoeling om ook vóór het einde van het jaar de foto's van al die reizen eindelijk eens op orde te krijgen...maar tussen kerst en nieuw heb ik vooral geslapen wat zeker niet hoeft te verbazen. 31/12 aan de selectie begonnen en sinds vandaag ook online: Ecuador, Honduras, Kenia en Ethiopië. Een nog strengere selectie volgt nog...nu is het tijd om te vieren want hoe zielig ook het laatste jaar, de blog is wel vier jaar oud geworden! We steken het op de peuterpuberteit waar ie nu wel door is ;)

Thursday, November 18, 2010

Bijna verzopen vrijgezellen

Een mens heeft geen jetlag als je van Afrika komt...maar geheel fris ben je toch ook niet. Een klein dutje kan wonderen doen, zodat ik in de late namiddag toch klaar was voor de vrijgezellendag van Sara. Als getuige kon ik daar niet op ontbreken (ook al had ik bijzonder weinig - ttz niets - kunnen doen voor de voorbereiding).

Richting Geraardsbergen! Jaja, in het weekend dat de Dender op verkenning ging buiten de eigen oevers hadden wij afspraak in Geraardsbergen! Een aperitief (met bijhorende quiz) op het appartement van Veerle (schoonzus van Sara) en daarna uitgebreid gaan eten...en dan ging het richting Galmaarden alwaar een feestlocatie was klaargestoomd voor een fijn feestje, waar ook de mannen terechtgekomen waren.

Heel erg jammer: ik had mijn fototoestel niet bij. :) Gelukig waren er wel anderen die foto's genomen hebben ;) want het was me daar wat! Dat belooft voor het huwelijksfeest! In het midden van de nacht nog met Sofie door het verzopen land van Herne gereden: we zaten precies op een eiland, waarheen het ook ging we konden nergens door wegens overstroomd. Uiteindelijk zijn we na heel lang sukkelen toch uit de overstromingen geraakt (het credo "omhoog rijden is ok, naar omlaag rijden niet" helpt!)...

Alleszins, nu zaterdag is het huwelijk. Duimen voor geen regen (gewoon koud is ok :))! Zware weekends... ;)

Transit visa

Voila, zo gaat dat dan als je terug bent van verlof: weer geen tijd meer voor de blog. Een kleine inhaalbeweging...met nog wat nieuws van na Lalibela (waar ik mijn geloof in God vond :)).

Twee dagen rijden was de harde balans om terug in Addis Ababa te geraken maar Tineke en ikzelf hebben dat geweldig goed overleefd. En na nog wat vruchtensapjes en terrasjes vertrok ik dan vorige week vrijdag terug richting Belgenland. Van Addis naar Nairobi, dan naar Londen en zo naar Brussel. Allemaal zonder talisvrouw Tineke... En je zal nooit anders zien: eerste vlucht en ik had het visgerechtje al op mijn hoofd. Gelukkig zonder al te veel erg. :) En al helemaal niets vergeleken met de moeilijke strijd in Nairobi...

Part 1
En toen waren we terug in Nairobi. Om binnen te geraken in Kenia had ik dus als een aardig bedragje van 25€ betaald en ik ging er - foutief - van uit dat wel al voldoende was. Neen hoor, 'single journey' stond er in mijn paspoort wat betekent dat als je het land verlaat dat je dat opnieuw mag betalen. Ondertussen had ik geleerd - van Tineke :p - om Afrikaans assertief te zijn, bovendien had ik niet veel zin om 25€ te betalen voor "5u in de luchthaven zitten". Alternatief: de 'transit visa'! 'Slechts' 10$. Je moet weten dat ik daar toen al tien minuten stond aan de balie, met de glimlach protesteren. Toen ik wist te melden dat ik geen dollars bij had, keek de vriendelijke dame achter de balie vol ongeloof ("wit en geen geld, wat hebben ze nu op mij afgestuurd?").

Part 2
Maar zoals het hoort in Afrika: voor alles is er een oplossing. Ergens in het gebouw was er wel een bankautomaat te vinden. Slim als ik ben (ahum) bedacht ik dat ik net zo goed mijn Ethiopisch geld kon laten wisselen aan het wisselkantoor. Niet dus..."wij aanvaarden geen Ethiopisch geld". Breek nou mijn klomp. Dus dan toch nog maar wat Keniaanse shilling afhalen om die in dollars te kunnen omzetten. Handig allemaal! Ondertussen al meer dan een half uur geland...

Part 3
Aha, met dollars in de hand terug richting visa-balie (onderweg werd ik al voor de derde keer gevraagd naar mijn gele kaart ivm inspuitingen...te bedenken dat die mij dus niet geloofde toen ik bloedserieus wist te melden dat ze mijn kaart al twee keer gezien had)! Waar ik de gedachte "laat er ons nog eens spel van maken" vandaan haalde, ik weet het niet goed... Vermoedelijk een combinatie van factoren als 'tijd hebben', 'ik heb hier al eens geld gegeven' en 'eigenlijk wil ik geen transit visa'. Dus herlees part 1 maar met nog meer drama ("poor student!" lol)...
Tot een toerist die achter mij stond er genoeg van had en commentaar moest geven, waarop ik mij omdraaide en iets zei in de trend van 'debiel'... Ondertussen drie kwartier in Nairobi...

Part 4
Douanebeambten die er genoeg van hebben en ondergetekende die mee mag naar bureau. LOL! Ik verwijt die stomme, Amerikaanse toerist voor het feit dat ik mee moest. :) Komende twee (!) uur discussie met drie (!) beambten over visa ("het is een stom systeem, dat schrikt toeristen af!"), connecties ("ik vlieg met Kenya Airways naar Nairobi en omdat die niet samenwerken met British Airways moet ik mijn bagage oppikken waardoor ik dus moet betalen...ik vlieg nooit meer met Kenya Airways!") en het afpersen van blanke toeristen (had ik het woord geldwolf geweten in het Engels, ik had het waarschijnlijk ook gebruikt). Ondertussen bleef ik pogingen ondernemen om niet te moeten betalen...

Finale
Gewoon onbetaalbaar: op het moment dat ze er echt geen zin meer in hebben, 10$ bovenhalen en zeggen "en kan ik nu mijn transit visa krijgen?". Verschrikkelijk onbeschoft, I know! Maar het was mijn best gespendeerde 10$ in lange tijd. :)

Verder verliepen de vluchten naar Londen en Brussel bijzonder gesmeerd...en zat ik op zaterdagochtend op de trein richting Gent en keek ik naar het verzopen land België. Tja...dan heb je plots veel zin om het vliegtuig terug te nemen natuurlijk...