Brief aan Ingrid

Dag Ingrid,

Het was het weekje wel hé zeg...zo plots in de pers moeten verschijnen met het feit dat je eigenlijk nog geen ontslag genomen hebt bij De Lijn. Een mens kan op andere manieren in de pers geraken, en zeker op betere manieren.

Eerlijk gezegd, vond het argument dat ze tegen jou gebruikten absoluut niet relevant. "Zonder ontslag te nemen zal ze nog meer wegen op de dossiers rond mobiliteit". Precies of je dat niet gaat doen als je wel ontslag zou genomen hebben (goed gezegd van jouw woordvoerder by the way!). Potvolkoffie, daarvoor zit je daar ook, om te wegen op dossiers (niet alleen mobiliteit natuurlijk)!
En je hebt het zeker ook gelezen in de commentaren: niemand neemt het jou echt kwalijk dat je dat ontslag niet ingediend hebt. Er zijn geen regels voor opgesteld dus heb je niets overtreden. Op het vlak van ethiek kunnen wat vragen gesteld worden, maar het is nu ook niet alsof je een moord gepleegd hebt.

Maar je hebt zeker ook de eerste reactie van Carl Devos gelezen? Dat de politieke schade iets groter zal zijn? Je zit in het hoekje waar de slagen uitgedeeld worden, Ingrid, en dat is jammer. In de eerste plaats omdat ik vind dat vrouwen (en ook mannen) niet geslagen moeten worden, maar ook omdat het de partij niet veel goeds brengt. En dat in een periode dat we intern het nogal een beetje moeilijk hebben (je weet wel, die afdelingen die het over Frank hebben) en ook extern dringend aan een heropbouw moeten beginnen. Pijnlijk als dan het nieuw boegbeeld de kop van jut wordt...
En zo is jouw - publieke - komst naar de politiek al een beetje een misser. "De vrouw die de lijst niet wou trekken maar wel minister wou worden" (al gaat het maar om een gerucht dat misschien niet waar is) en "de dame die voor de zekerheid haar oude job nog niet achterlaat"...straks gaat het nog een beetje lijken alsof je niet helemaal enthousiast bent over dat politiek leven!

Vandaar toch maar een kleine smeekbede: laat dat postje bij De Lijn zo snel mogelijk vallen. Liefst nog deze week als het kan. Je gaat toch niet wachten tot Peeters en Crevits jou na het eerste kernkabinet gedwongen hebben? Dan gaan die nog met de pluimen lopen... Is het zo de moeite om voor te vechten, is dit een noodzaak voor het sterk, sociaal Vlaanderen dat we beloofd hebben met het regeerakkoord? Ik zou zo denken van niet. En eerlijk, heeft een vrouw met jouw palmares die terugvalpositie nodig?

En als het politiek allemaal niet lukt en je kan toch niets meer vinden...heb gehoord dat er een postje als gouverneur vrijkomt in Limburg. Wel eerst even vragen aan degene die er nu zit of ie dan gewoon niet eventjes wacht met vertrekken. Kan zeker geregeld worden...

Kameraadschappelijke groeten,
Christophe