Social update

In al die tijd dat het hier op de blog weer stilletjes was gebeurde er vanalles uiteraard...daar zijn dan weer geen foto's van omdat ik dus nog niet overgegaan was tot de laatste aankoop. Wat meteen weer de noodzaak van een fototoestel bewees! Want nu is onderstaande een beetje een droge tekst...

In vogelvlucht:

* Vorige week donderdag een 'knuffelavond' met Kimja en Tineke...of gewoon een andere naam voor 'we gaan op café'. Afspraken voor trips volgend jaar zitten maken en een waarlijke BTC-reünie eind december.

* Op zaterdag van de trouw van Evelien en Bart in Mechelen (was super!) naar baby Natan van Michael en Karoline in Gent (wondermooie baby!).

* Zondag: verjaardagsfeestje van Wouter en Mare, in tegenstelling tot vorig jaar deze keer niet met sneeuw en sneeuwman maar daarom niet minder fijn.

* Dinsdag nog eens gaan eten met de 'zusjes'...al waren slechts 2 van de 3 zusjes present van deze keer. 'Broer' mocht na het organisatorisch fiasco de vorige keer (niet tijdig een reservatie kunnen versieren) toch nog opnieuw iets vinden...en vond dat in Brasserie 't Stropke, recht tegenover het Gravensteen en absoluut een geweldige meevaller! Je zou er eigenlijk zo voorbij lopen, maar stoppen en eten is hier de boodschap. ;)

* Woensdagmiddag lunch met mijn 2 Lanzarote-modellen om terug te blikken op de schitterende vakantie en nog wat foto's uit te wisselen (meteen goed om hier dus nog twee foto's te plaatsen)...waardoor ik mijn album op facebook nog uitgebreid heb met 14 foto's (en er zaten er al zoveel in! Maar Griet heeft echt enkele pareltjes genomen), je kan het hier terugvinden!

What a GOD!! :p

la catholica, la bruja y el guapo :d

Trakteer jezelf!

Het zijn deprimerende tijden. Wat zeg ik? Het zijn superdeprimerende tijden! Veel te vroeg donker, verschrikkelijk slecht weer,... Reken daar even bij dat ik twee weken geleden nog in het paradijs zat en ik heb reden genoeg om in een algemene depressie te zakken.

Dat kunnen we absoluut niet laten gebeuren en dus was het dringend tijd om geld uit te geven (niet dat we daar anders een excuus voor nodig hebben):
* De Thalys rijdt nu supersnel! Ok, het is een flauw excuus om in een termijn van 2,5 maand twee keer richting Amsterdam te trekken...maar geef toe: 25€ voor een enkel ritje en op twee uur tijd in Amsterdam staan? Het is gewoon te mooi om waar te zijn. Samen met Karlien trek ik er op uit (15 en 16 december) om Amsterdam onveilig te maken en echt wel de Hermitage te doen deze keer. Thalys: check! Hotel: check! Happy mood: check!
* Dit jaar ben ik nog niet eens in Parijs geraakt...het is een waarlijke schande. Gelukkig zijn er altijd wel slachtoffers te vinden om te gaan 'christmasshoppen'...ook als dat na Christmas is. :) Dus in het weekend volgend op 'de geboorte van Christus' gaan we lekker luxueus richting Parijs. Luxueus mag u overigens letterlijk nemen want het wordt de 'champagne suite' in de Marriott! Hotel: check! Happy crew: check! Happy mood: check!
* Nu de dag van extremen toch weer een beetje achter mij ligt en de nodige tijd kreeg om verwerkt te worden, maar vooral omdat ik echt nood heb aan een fototoestel om bij mij te hebben: de aankoop van Coolio II! De opvolger van de oorspronkelijke Coolio ziet er helemaal hetzelfde uit, zo lijkt het alsof ik de vorige nooit kwijt was. Woensdag gaan halen in de Fnac...en als je daar rondloopt breng je altijd nog iets anders mee. In dit geval "Millennium 1" op DVD...oh yeah. :) Fototoestel: check! Film: check! Happy mood: check!

Hou me tegen...of ik doe al mijn geld op. ;)

Jules

Nog een foto van op de boekenbeurs die ik jullie niet wil onthouden...Christophe en Delphine met Jules! Met wie? Mij ook volledig onbekend en het waren vooral ouders met jonge kindjes die op de foto gingen met Jules - dat weerhield ons er niet van om ook op de foto te willen :) - maar blijkbaar is Jules een begrip in peuterland. U weze gewaarschuwd...

V

Deze avond rustig thuis - het is toch geen weer om een hond door te jagen - en genoten van "V for Vendetta". Nu vind ik Natalie Portman altijd geweldig om bezig te zien...maar deze film was toch wel heel sterk.

En ja, die film is al massa's oud en ik wou die eigenlijk al heel lang zien, maar blijkbaar nu maar de kans gehad. Was me wel niet bewust van het thema 'autoritair regime' dat er achter schuil ging en vond het echt heel sterk. Dat Hugo Weaving 'V' is, ik zou het nooit kunnen raden...die man speelt wel heel verschillende rollen (Matrix, Lord of the Rings,...). Terwijl ik op IMDB kijk, merk ik dat het succes van 'Lord of the Rings' blijkbaar uitgemolken wordt door de verfilming van "The Hobbit" (in twee delen dan nog). Het moest er van komen...

Terwijl we toch over films bezig zijn: Kate Winslet heeft een prijs gewonnen...belangrijker, Christoph Waltz werd uitgeroepen tot beste acteur. Uiteraard voor zijn prestatie in "Inglorious Basterds"...ik herhaal bij deze mijn oproep: geef die man gewoon een Oscar. :)

Mijn (pete)kind, schoon (pete)kind

Geef toe...mijn petekind is toch het schoonste kind van de hele wereld!

Vind wel dat Marie haar fascinatie voor haar broer niet zo duidelijk moet tonen ;)

Going Gaga!

Tot voor kort dacht ik Lady Gaga enkel te kennen van de extreme outfits...blijkt dat het kind niet alleen gek gekleed gaat maar ook geweldige liedjes heeft. :) Dus maar meteen op de iPod gesmeten, je kan niet naar Mika blijven luisteren. ;) En speciaal voor jullie, de geweldige clip van Paparazzi...

Missiezuster?!

Het nieuws van de afgelopen week was uiteraard: Haiku Herman! Wow, een Belg op het hoogste schavotje van de Europese instituties! Gefeliciteerd! En ja, het is een tsjeef...maar ben toch fier dat het een Belg geworden is (en vooral dat we de Hollanders geklopt hebben, haha! Alhoewel, die hebben wel junior Eurosong binnengehaald...verdorie!).

Via "Haiku Herman" kan je overigens Herman loslaten op de eigen website, mijn blog was goed voor volgende haiku:
Onder het straatlicht
ziet een stapper zijn schaduw
na en dan voor hem.

Voor wat het waard is...wat belangrijker is: de verschuivingen in België. Dat we niet rond "Le Terminus" kunnen, dat hoorde ik al aan de eerste speech van Marianne Thysen. *zucht* Maar wat zich in de dagen nadien afspeelde vond ik dan wel bijzonder komisch: niemand wou Leterme in de weg staan maar dan moest er wel eerst iemand een plan opstellen over hoe hij het zou moeten aanpakken. Vernederend...daarin kan alleen maar de stelling van Carl Devos gevolgd worden.

Nog belangrijker: als Yves niet langer het buitenland mag teisteren en Charles Michel op die positie terechtkomt...dan wil dat zeggen dat Inge Vervotte minister van ontwikkelingssamenwerking wordt? *nog meer zucht* Nu weet ik wel dat ontwikkelingssamenwerking vroeger vaak gelinkt werd met 'broeders en zusters' - en voor een stuk is dat vandaag nog steeds zo! - maar om nu ook een missiezuster op de ministerpost te zetten? Dat vind ik er wat over...

Toen waren ze nog met 5...

Op vakantie betekende ook opvang zoeken voor mijn baby's...die vond ik gelukkig bij mijn ouders (bij deze omgedoopt tot oma en opa van mijn vissen :)). Dat die er dan één laten doodgaan, dat verwacht een mens niet hé... Maar het zal wel niet aan hen gelegen hebben, want vandaag had ik zelf een sterfgeval te verwerken. :(

Een droevige dag...het pas helemaal bij het weer!

Speciaal voor Tineke en helemaal passend bij het thema een nieuwe bevraging: hoe lang houden mijn vijf visjes het hier nog vol? De vorige bevraging - "Ben jij al beginnen lezen in de Millenniumtrilogie?" - werd afgesloten met 28% die niet gelooft in hypes, 28% die er wel eens werk wil van maken en 42% die gewoon verslaafd is. Dat kan nog veel beter. :)

Love Lanzarote!

Oh jeetje, twee weken sinds mijn laatste blogbericht! Daar zit mijn trip richting Lanzarote voor veel tussen natuurlijk...al ben ik geen twee weken weggeweest. :) Al wou ik wel twee weken weg zijn!

Was een supervakantie, daar kunnen we kort over zijn. Prachtig weer, heerlijk relax, geweldig gezelschap, bijzonder lekker eten, voldoende terrasjes. Shit jong, zo zou gewoon iedere vakantie moeten zijn!

Op 12 november in alle vroegte vertrokken, wat dan weer het voordeel had dat we op een mooi uur in Lanzarote waren. Met de auto meteen richting onze uitvalsbasis Yaiza naar ons supergezellig hotelletje, La Casona de Yaiza. Meteen even Playa Blanca opgezocht en onze twee eerste terrasjes gedaan :), de zonsondergang bij El Golfo gaan bewonderen. Stil worden van zoveel pracht (niet alleen de zonsondergang, ook mijn twee supermodellen natuurlijk ;)).

Vrijdag van start gegaan met voldoende rust en verkenning van het - ijskoude - zwembad, de zonsondergang deze keer bij Los Hervideros gaan bekijken. Gaan eten bij La Tegala, de opvolger van La Era... Superlekker en heel gezellig!

Zaterdag helemaal naar het noorden van het eiland om enkele werken van César Manrique te bewonderen. Geen nood als je die niet kent, die leer je pas kennen in Lanzarote denk ik. :) Artiest, stedenbouwkundig expert, architect, geniaal duivel-doet-al. Heeft oa Jameos del Agua geconstrueerd...een soort van partykot/ontmoetingsplek/relaxgelegenheid/orgiekot in een grot. Dat laatste waarschijnlijk niet de bedoeling en 'only in the eye of the beholder' ;) en van daar is het niet ver naar Mirader del Rio, uitkijkpost op 'zustereilandje' La Graciosa. Of hoe een gewone uitkijkpost eigenlijk een bezienswaardigheid op zichzelf wordt! Terugkeren via Haria, de lokale markt onveilig maken, afzakken naar het strand San Bastian, terrasje doen en gaan eten in Teguise. Op die manier deden we zo bijna de helft van het eiland op een dag tijd. :)

Zondag richting het Parque Naciónal de Timanfaya...beetje teleurstellend omdat alle toeristen daar in een bus gestampt worden en daar maar door het desolate landschap gevoerd worden zonder uit die bus te mogen. Misschien hadden we toch beter op een dromedaris gezeten. :) Dus hebben we het maar gecompenseerd met een megagezellig terrasje dicht bij onze thuisbasis...om de rest van de dag maar in rust door te brengen.

Maandag, al onze laatste dag op het eiland, naar het huis van die beruchte César Manrique gaan zien. Om ook hier onder de indruk te zijn...mij mogen ze altijd zo'n huisje cadeau doen! Nog even langs het Monumento del Campesino en hup, terug richting noorden naar playa de Famara. Famara zal vanaf nu voor eeuwig gelijk staan met knappe surferboys, heerlijk eten, geweldig relaxstrand, huizenhoge golven en...een naakte weirdo die het amusant vond zichzelf met stenen te pijnigen. Famara als subliem hoogtepunt van een sublieme vakantie die veel te kort was...

Op dinsdag terug naar Belgenland...net op tijd want blijkbaar werd op dinsdag een kleine storm gesignaleerd op de Canarische eilanden. Het was allemaal veel te snel voorbij...al lijkt dit jaar voor mij wel het jaar van de minitripjes te zijn (Egypte, Ierland, Madrid, Madeira, Amsterdam, Wales, Stockholm). Maximaal een week... En ja ok, ik ben veel op reis geweest dit jaar, ik weet het! But I just like to travel! :) Overigens - vooraleer ik hier een groene brigade over mij krijg - allemaal mooi gecompenseerd om mijn voetafdruk toch niet te groot te laten worden (is al veel te groot).

Gevolg van mijn vijfdagentrip: zat vorige week op het werk vaker met het hoofd op Playa de Famara dan bij het werk. *zucht* Hopelijk lukt het deze week allemaal wat beter.

Wie de foto's wil zien, volg deze link (foto's mogelijk dankzij het reservetoestel van Griet, waarvoor dank!)! Hieronder de kaart van Lanzarote met het overzicht van de uitstappen...of zoiets. :)

Dance for the climate!

Zelf kon ik er niet bij zijn...maar sinds vandaag is de clip klaar om verspreid te worden! Dance for the climate! Dat ze het tot in Kopenhagen mogen horen...

En ja hoor, wie herkennen we daar zo rond 1:11? Collega Alex Verhoeven van het team Milieu...die was daar zeker werkgerelateerd ;)

Meteen een warme oproep om er bij te zijn op 5 december in Brussel! (ik ga moeten passen als ik het weekje voorafgaand in mijn agenda even bekijk)

Eeuwige strijd

1989 - "Wir sind das Volk"

2009 - "Wir sind Opel" 20 jaar later...is alleen de vijand veranderd...

Support Eva

Nu ik toch in de boekensfeer ben...nog even terug naar die Millenniumhype waar ik zelf al heel veel over schreef. :) Wist u overigens al dat ik fan ben? ;)

Tragisch aan heel het verhaal: de auteur Stieg Larsson heeft zijn eigen succes nooit mogen kennen. Geen complottheorie nodig...die mens leefde gewoon ongezond en werkte te veel. Ik ook overigens, daar moet ik dringend iets aan doen. Maar dat is voor een andere keer.
Dus zijn de miljoenenopbrengsten van de succesvolle trilogie voor iemand anders... U zou denken, voor de levenspartner? Niets van. Larsson was niet getrouwd met Eva Gabrielsson om zeer specifieke redenen. Je kan het hier allemaal lezen...

Het strafste is dat zijn vader en broer de centjes mogen opstrijken, terwijl - volgens sommige bronnen - Stieg daar eigenlijk geen contact meer mee had. Vreemd allemaal... En wat niet in het artikel staat maar wat ik ook al ergens las: eigenlijk was er wel een soort van testament waarbij de helft van zijn nalatenschap naar de socialistische partij van Zweden zou gaan. Maar dat testament was niet in orde waardoor het nooit uitgevoerd werd. Nog straffer!

Alleszins, een oproep voor de mensen die het boek gekocht hebben (spotgoedkoop tegenwoordig want ze smijten er mee naar je hoofd - eerste deel stond op de boekenbeurs te koop voor 10€) en tegen dit onrecht willen protesteren: ga naar http://www.supporteva.com/. Per boek een bijdrage van 2,50€ is maar een kleine moeite...

Ik maak er meteen de vraag van de week van: ben jij eigenlijk al begonnen in Millennium? De vorige bevraging - over mijn andere held Barack, 'do you still believe?' - werd unaniem met de volle 100% afgesloten met "Uiteraard, Barack is nog steeds een held". Yes, I love you...

Boekenbeurs mét langste man!

Met dank aan de werkgever (gratis kaarten) vandaag richting Antwerpen voor de Boekenbeurs! Jaarlijks terugkerende traditie, alhoewel ik mij deze keer voorgenomen had met een maximum van 5 boeken naar huis terug te keren.

De vorige editie sloot ik namelijk af met zeven stuks en een jaar later moet ik bekennen dat ik er daar nog maar drie van gelezen heb. Vierde ben ik begonnen (maar nooit uitgelezen)... Weliswaar niet slecht, maar als je jaarlijks drie boeken te veel koopt. :) Alhoewel in rekening moet gebracht worden: ik las ook de Millenniumtrilogie ondertussen, dus heb ik het niet zo slecht gedaan het laatste jaar wat lezen betreft!

Wonderlijk genoeg mij kunnen houden aan de '5 boeken-limiet', met slechts vier boeken naar huis terug (en 1 gratis exemplaar):

* "Stad der dieven" van David Benioff. Aangeprezen worden door Khaled Hosseini als een "buitengewoon goede verhalenverteller" betekent al iets... Dat de auteur geweldig 'goodlooking' is (en ondertussen getrouwd met Amanda Peet) was geen element van beslissing natuurlijk.

* "Tirza" van Arnon Grunberg. Een klassieker die ik altijd nog niet gelezen had! En wegens deze week nog aangeprezen toch maar meegepakt... De spotgoedkope prijs was uiteraard geen element in de beslissing.

* "Doodlopende hulp" van Dambisa Moyo. Werkgerelateerd een boek dat ik absoluut nog moet lezen en waar ik met veel interesse naar uitkijk.... Dat iedereen het boek al gelezen heeft en dat ik helemaal ondersteboven was van de MO*-lezing desbetreffend speelde geen rol in de beslissing.

* "Tokio" van Mo Hayder. Een aanrader van Delphine. Dat ik nog een thriller miste in mijn pakket was ook hier geen element in de beslissing.

* en het gratis exemplaar(tje) "Geluk" van Wilhelm Schmid met als ondertitel "en waarom het niet het belangrijkste in het leven is". Zou ik niet direct kopen eigenlijk, ook al omdat het geplaatst wordt in de categorie 'praktische filosofie'. :) Maar ik kreeg het gratis, veel beslissing moest ik daar dus al niet over nemen. :)

Delphine was samen met mij op stap daar in Antwerpen, zij kocht geen enkel boek. :) Wel veel twijfel over boeken die haar beter moeten leren omgaan met het fototoestel maar uiteindelijk toch niet bezweken voor de commerciële druk. :p Maar toegegeven, als je de foto hier ziet (genomen door Delphine uiteraard), dan heeft zij helemaal zo geen boek of cursus nodig!

En neen, het "Wasborddieet" heb ik niet mee naar huis. Het zag er allemaal iets te moeilijk uit. Ook de langste man hebben we in Antwerpen gelaten. Die zat daar reclame te maken voor het "Guinness World Book of Records" en poseerde maar al te graag voor Delphine. Hij was gewoon imposant!

Na een hele dag slenteren nog een hapje gaan eten...was gezellig! Helemaal klaar om...twee dagen te gaan werken en dan vakantie! :)

Lang leve de staking!

De afgelopen 24u precies nogal wat energie gestoken in het verdedigen van de vakbonden. Ja, ik steun de treinstaking. En ja, ik heb daar nochtans last van want moest ook sleuren met documenten om thuis te kunnen werken. Waarom u best ook voor de staking was? Lees het hier.

Veel gehoord: waarom geen alternatieve acties? Gratis rijden en dergelijke... Blijkbaar kan dat niet. Waarom geen minimale dienstverlening? Dat is zelfs voor mij te liberaal (of te moeilijk? Ge staakt, of ge staakt niet hé zeg...alles daartussen is veel te verwarrend voor mij). Waarom moet de pendelaar de dupe zijn? Omdat zo het management gestraft wordt, tiens.
Frustrerend vind ik dat iedereen met gedachten afkomt alsof ze daar bij de vakbond nog niet over nagedacht hadden. Alsof het bij de vakbond is van "Wat? We krijgen ons goesting niet? Dan leggen we de boel plat!"... Daar zitten ook wel mensen met verstand en die zullen ook niet kiezen voor een staking als het niet echt noodzakelijk is. Dat is toch wat ik geloof. :)

Ook veel mensen gehoord die best wel blij waren met hun dagje thuiswerk. Dat gaat toch altijd een stuk efficiënter (je wordt niet gestoord bijv)! Ook ik had een dagje thuiswerk. Ja, mensen die de keuze voor thuiswerk niet hadden en verplicht een dag verlof moesten gebruiken: dat vind ik ook erg. Maar volgens wat ik hoor valt dit onder overmacht...en moet men dus geen dag verlof pakken? Bref, ik heb flink kunnen werken...dus dank aan de stakers!
Hopelijk halen ze hun slag thuis en worden ze gehoord...

Gepensioneerd

Sluitstuk van mijn blogbijdrages van vandaag (ben precies weer goed bezig, maar had wel wat in te halen natuurlijk): het pensioenfeest van mijn pa. Die is al sinds dit voorjaar met pensioen en net na mijn terugkeer uit Wales en Stockholm was het feest op zondag. Wat begon als een gezellig etentje eindigde in... Ik zou niet weten waar het eindigde want ik vertrok - wijselijk - om 17u00 maar dat het met nog meer drank eindigde dan dat het begon zal wel een understatement zijn.

Mijn ouders hadden afspraak met een pak vrienden in restaurant "Dennebos" in Eeklo. Eigenlijk was die plek volledig afgehuurd voor de lunch. De uitbater had - ook al wijselijk genoeg - geen reservaties aangenomen voor de avond...ik vermoed dat de reputatie van mijn ouders en vrienden daar voor iets zal tussen zitten. Als ik de berichtgeving moet geloven - de bronnen weten het vaak zelf niet meer - dan was het rond 19u00 dat de laatsten het pand verlieten. Uiteraard om het feestje nog wat verder te zetten in het centrum van Eeklo. :)

Maar het begon dus allemaal mooi rustig om 12u00 met een glaasje bubbels, veel cadeautjes en zowaar een speech van mijn pa. Die wist te melden dat hij heel blij is dat ie met pensioen is. Tussen voorgerecht en hoofdgerecht had de clan-Cobert (familie van mijn ma) de sketch "Het leven zoals het is: op pensioen" klaar, tot algemene hilariteit. Ik vermoed dat mijn pa zijn 'schieten op de staande wip' niet meteen zal opgeven voor het "Z.A.T. (Zeer Aangenaam Toch) Vissen"...al scoorde hij op het laatste toch stukken beter. Na het hoofdgerecht haalde Erik de accordeon boven en veel had die gekke bende niet nodig om zich in de dans te smijten. Ergens tussendoor werd nog een dessert opgepeuzeld, werd een alcoholtest afgenomen en werd er ook nog hevig 'Spaans gedanst'...maar omdat beelden zoveel meer zeggen dan woorden: bekijk hier de foto's van die namiddag (gelukkig maar een stuk van de namiddag, een platte batterij voorkwam dat ik nog meer compromitterend materiaal kon verzamelen) en hieronder ook nog drie filmpjes...

...to Stockholm

Na de tussenstop in Amsterdam en nog een beetje met het hoofd in Wales kwam ik op maandag 19/10 dan aan in Stockholm. Dat was welgeteld drie dagen te vroeg voor de European Development Days. Fine by me, neem ik toch gewoon wat vakantie!

Blij dat ik daar eigenlijk wat te vroeg was...want tijdens de dagen van de conferentie zelf zie je niets van Stockholm (congreshal lag buiten Stockholm). Dus genoot ik op dinsdag en (gedeeltelijk) woensdag des te meer van mijn kennismaking met de Zweedse hoofdstad. En hoe kan dat beter dan aan de hand van de Millenniummap? :)

Want uiteraard speelt de toeristische dienst in op het succes van Stieg Larssons Millenniumtrilogie, zoals ik al dacht. Na mijn Millenniumobsessie moest ik Stockholm gewoon leren kennen aan de hand van Mikael en Lisbeth. En het werd mij gegund: ijskoud maar droog en dus het perfecte wandelweer. De kaart zelf gaf enkele plaatsen aan die in de trilogie voorkomen...niet altijd de meest relevante en er zijn er ook een heel pak die je mist, maar zo eens voor het gebouw staan waar de hoofdpersonages zogezegd wonen is wel fijn. Bovendien bracht het mij zowat overal in Stockholm.

Verder uiteraard de trekpleisters gezien en een (kleine) poging gedaan om Zweeds te verstaan. Volgens mijn Zweedse collega Fredrik - waar ik een vergadering mee had op woensdag - is Zweeds een combinatie van Engels en Nederlands...waar ie dat gehoord heeft, ik heb echt geen flauw idee maar het klopt van geen kanten! Compleet onverstaanbaar...

De woensdag werd dus al half gevuld met twee vergaderingen en mijn registratie op EDD...en op donderdag en vrijdag waren het de European Development Days, die ik samen met Jenny van Wales te lijf ging. Veel te veel debatten en workshops gevolgd, iedere stand van de Development Village onderzocht op relevantie voor het eigen werkterrein (en met te veel materiaal naar huis gekomen), mijn Franstalige kwelduivel Jean-Louis Testud van EDD 2008 eens kwaad bekeken, een MAP (Master Attack Plan) bedacht om Karel De Gucht te spreken (en daar in geslaagd!), op de foto gegaan met Barroso (grapje),... Volgend jaar zijn de EDD in Brussel en normaal gezien blijven die openstaan voor het grote publiek! Kan iedereen meteen eens zien wat voor interessante job ik heb. ;)

Foto's van Stockholm kan je hier bekijken.

Foto's van EDD zijn hier te bewonderen.

From Wales...

Overmorgen is het ondertussen al drie weken (!) geleden dat ik op punt stond te vertrekken richting Wales. Meteen één van de redenen van de windstilte op deze blog...

Op 13 oktober had ik nog een vorming af te werken en daarna was het een race tegen de tijd om alles rond te krijgen vooraleer ik op 16 oktober mocht vertrekken. Een 'gecombineerde' uitstap: ik was gevraagd als spreker op de conferentie "Under the Baobab Tree" in Llandrindod Wells (Wales) en werd verondersteld VVSG te vertegenwoordigen op de European Development Days in Stockholm (na de geslaagde aanwezigheid vorig jaar). Allemaal in dezelfde periode dus alles ook maar in combinatie: met een vlucht op vrijdag van Brussel naar Cardiff (via Amsterdam), op maandag 19/10 een vlucht van Cardiff naar Stockholm (via Amsterdam) en op zaterdag 24/10 een vlucht van Stockholm naar Brussel (via - ja, u raadt het al - Amsterdam). Zes keer opstijgen en landen: het geeft de indruk dat je een wereldreis aan het maken bent. :)

Maar Wales dus. Op vrijdag toegekomen en na het dumpen van mijn valies bij het Oxfam-hoofdkwartier (partner in het organiseren van de conferentie op zaterdag) had ik wat tijd om Cardiff wat te leren kennen. Het is te zeggen: ik had eigenlijk net genoeg tijd om Cardiff Castle in zijn volledigheid te bewonderen. Als ik de dames van Oxfam mag geloven is dat ook het enige dat te bezichtigen valt. :) Maar was fijn en voor die paar uur leek het alsof ik vakantie had.

's Avonds nog kunnen meerijden naar Llandrindod Wells waar ik geweldig gelogeerd werd bij de organisatoren en andere 'key-note speakers' (zoals dat mooi noemt in het Engels). Gevolg: veel geklets over het werk (*zucht*) tot een stuk in de avond/nacht.

De conferentie zelf op zaterdag was een succes met hoge opkomst en vooral veel activiteit. Kennismaking met Susan (my counterpart in the UK, or sort of), een conceptdiscussie met John over 'umbrella's of umbrella's' (dat uitleggen zou me echt te ver brengen), een workshop leiden - of was het lijden? - over Europese netwerking, lunchen met Noren en Namibiërs, kletsen en keuvelen met Jenny en Jane, gelijkenissen zien tussen het werk in Vlaanderen en in Wales, veel visitekaartjes uitdelen en informatie beloven (moet ik nog allemaal doen!),...

Baseline: de Gold Star Communities in Wales - en organisatoren van de conferentie - doen eigenlijk hetzelfde van wat het vierde pijlersteunpunt hier in Vlaanderen probeert te doen, mijn bijdrage bestond er voornamelijk in die link met de lokale besturen te zien en de meerwaarde van een Europees netwerk te bepleiten. Veel te interessant eigenlijk...wat betekent dat ik hier nog de nodige opvolging moet aan geven. Maar ook dat ik hier zelf weer materiaal uit haal voor de eigen werking.

Bref, een vermoeiende dag die gelukkig gecompenseerd werd op zondag met wat langer slapen en vooral een wandeling met Craig, John en Fabs (de hond :)) in het prachtige Wales. Een rit terug met de auto behoorde niet tot de mogelijkheden...maar heel erg is dat niet als je in een gezellig treintje mag zitten dat door het landschap sukkelt. Via Swansea na 4 uur - en voor maar £15,80! - terug in Cardiff...inchecken in het Hilton (yes, I know...beetje decadent maar het was een koopje) en de volgende morgen stond ik fris en gezwind helemaal klaar om richting Stockholm te vertrekken.

Foto's van de trip naar Wales kan je hier bekijken!

Het wonder is geschied

Meer moet je dezer dagen eigenlijk niet zeggen om te weten of iemand "De Helaasheid der Dingen" al gezien heeft of niet. Mijn vorige berichtgeving was fout :), op maandagavond deed ik niet een hele dag niets maar ging ik wel met Tineke richting Kinepolis om deze hype mee te maken...

Hype is het zeker, om 18u00 zat de zaal al bijna vol en belandden wij op rij 8. Geeft mij alvast de indruk dat heel veel mensen deze film willen zien...of dat heel veel mensen een tijd geleden een Humo kochten. :)

Het is een hele sterke film, ontroerend en shockerend. Voor wie hem nog niet zag, zeker de moeite waard om langs te gaan. Maar het is ook een grote hype: een Oscar zie ik deze film nog niet halen. De kracht zit hem vooral in het shock-effect...en daar kan je voor of tegen zijn maar het maakt een film daarom nog niet beter, hij blijft gewoon langer nazinderen.

Eentje dat blijft kleven dus...en om die reden alleen al een 3,5 op 5! En uiteraard duim ik dat ie toch die Oscar binnenhaalt ;)

One year ago...

...zat ik in New York, en was ik daar om de overwinning van Barack Obama mee te maken. Nog steeds kippevel als ik de filmpjes en foto's terugzie...

Ondertussen is hij tien maanden bezig en komt de kritiek: "waar is die beloofde 'change'?". Veel te vroeg natuurlijk, daarin volg ik de VS-ambassadeur in België. En de analyse van Björn Soenens... I still believe, met andere woorden.

En jullie? Zie de bevraging van deze week! Ontroerend overigens hoe jullie de vorige bevraging - hoe erg is het dat deze blog geen updates heeft? - afsloten met 62% die antwoordde dat hun leven twee weken had stilgestaan. :) 25% hoopt op een revival (mee bezig!) en 12% vond het vooral jammer om mij niet meer te kunnen uitlachen (dank daarvoor ;)).

Zonder foto's

Met het verlies van de Coolio had ik weer een geweldig excuus om - ondanks eerdere beloftes - mijn blog wat links te laten liggen. Iets 'links' laten liggen is altijd beter dan iets 'rechts' laten liggen...maar toch. Een update van de voorbije week.

De dag volgend op mijn 'dag van extremen' was alvast veel minder extreem. En maar goed ook. Dag afgesloten met een bezoek aan het huisje van Bram. Eindelijk ;) zou een mens zo zeggen want hij woont daar al een tijdje. Heel gezellig huisje in onovertroffen 'Bram-stijl', zijnde de kapotte stoel die al op het appartement stond toen wij samenwoonden stond daar ook...nog steeds kapot te wezen. Ter info: ik ben ondertussen al drie jaar weg uit Brussel. :p
Verdorie verdorie, geen foto's van!

Vrijdagavond was het dan absoluut hoogdringend tijd om nog eens een bezoekje te brengen aan de lieverdjes Oscar, Marie en Warre. De mama en papa hadden n/p opgevorderd om te babysitten want Karel wou eigenlijk ook eens graag ribbekes gaan eten met Sofie (een voorrecht dat mij anders toekomt). N/p had weer eens veel te veel cadeautjes mee (uit Wales en Stockholm) en Oscar was zo in de war van al die cadeautjes dat hij bijna vergat het laatste cadeautje uit te pakken. De draak (uit Wales) voor Warre was een enorm succes...vooral om op te knabbelen.
Verdorie verdorie geen foto's van!

Over kindjes gesproken: die van mij leven nog alle zeven! U mag gerust die heiligverklaring beginnen indienen! En zoals dat hoort met beesten: je raakt daar veel te vlug aan gehecht. Bijgevolg sta ik 's morgens te babbelen tegen de visjes...en moet ik dan al eens lopen om mijn trein nog te halen. Wat uiteraard nooit gebeurt anders :)
Moet er overigens over nadenken om een soort van lijst bij te houden zoals Lien dat doet. Babyboom niet te doen, bijna niet meer bij te houden dit jaar! Een poging tot oplijsting:
* Lunya - 09/02
* Marie en Warre - 11/02
* Wout en Ward - 12/04
* Louanne - 21/04
* Hannah - 21/05
* Zita - 11/09
* Leonor - 01/10
* Juno - 22/10 (*)
* Natan - 28/10 (**)
(*) Dochter van Kristien van de befaamde BTC-cyclus juni 2006...
(**) Zoon van Michael en Karoline van de befaamde MIMO-bende...
Euhm...hopelijk ben ik niemand vergeten! Negen nieuwkomertjes op een jaar tijd...dat is niet slecht vind ik persoonlijk. :) Opmerkelijk: het 'sterke' geslacht laat van zich horen! Maar liefst zeven meisjes en slechts twee jongens...
Verdorie verdorie, geen foto's van!

Twee van die flinke dames kwamen zaterdag overigens op bezoek! Aangezien Re-animo nu in mijn organisatorische handen gestoken is...komt er niets meer van in huis. Afgelopen weekend stond al maanden geboekt als Re-animo-weekend (cf vorige editie) maar viel in het water door de gebrekkige capaciteiten van de organisator van dienst. Ter compensatie had ik allen dan maar in Gent uitgenodigd. Maar neen hoor, iedereen ging plots op weekend :p of had buikgriep. Gelukkig waren er nog Anke en Ella die respectievelijk met Leonor en Hannah naar Gent afzakten! Verbazingwekkend dat de twee jonge mama's de moeite namen terwijl het voor hen toch het minst evident was!! Bijgevolg kon ik uitgebreid kennismaken met Leonor en Hannah, terwijl de mama's en ik ook hevig de laatste roddels moesten uitwisselen.
Eén van de conclusies: Re-animo V (feesteditie volgend jaar!) zal door een triumviraat aangepakt worden. :) (kwestie van het toch georganiseerd te krijgen)
Verdorie verdorie, geen foto's van!

's Avonds nog even afspraak met Magteld en Delfphine om een hap te gaan eten, maar echt laat werd het niet. Op zondag was het Allerheiligen en traditioneel hutsepot bij mij thuis. De ouders hadden nog wat vrienden uitgenodigd dus het was het kot vol...blij dat ik die drukte kon verlaten om dan zondagavond in mijn zetel te hangen. ;) En de maandag? Die werd voornamelijk gevuld met in mijn bed liggen en niets doen... :p
Verdorie verdorie, geen foto's van! :)