't Is gebeurd

"'t Is gebeurd"...wereldberoemd in Vlaanderen ondertussen. Deze week het einde van een nieuw seizoen 'De Slimste Mens'. En Linda heeft gewonnen!

Ondanks het feit dat ik veel afleveringen gezien heb, donderdag toch de finale gemist. :( Avondvergaderingen...nergens goed voor. ;) Maar toch heel blij dat Linda De Win gewonnen heeft! Ja, net omdat ze zoveel rotzooi over haar heen gekregen heeft...
Het is en blijft natuurlijk wel grappig die quiz, kijk al uit naar het volgend seizoen! Met evenveel grappige momenten als dit jaar. De Standaard bracht een lijstje van grappigste momenten, hieronder een compilatie (voor mij blijven de beste momenten: Urbanus en Frank Focketyn die de boel afbreken en Youp van 't Hek die Peter Vandermeersch even zit af te snauwen :)).



Nog spraakmakende televisie deze week: "In Godsnaam" van Annemie Struyf. Twee jaar geleden was ik al onder de indruk van de reeks die toen uitgezonden werd, "Ladies first". Vaak noemde ik de stijl van Annemie dan lullig, om dan later aan te passen in 'naïef'. Dat is ze nog steeds in deze nieuwe serie over godsdienst...ik vind het grappig hoe verwonderd ze nog kan zijn. Wat haar meteen in staat stelt om diepgaander vragen te stellen. Straf.
Meteen na de uitzending had ik heel sterk het gevoel dat het nogal met een vooringenomenheid in mekaar gestoken was. Ook de kritiek die ze eerst kreeg: is dit een objectief beeld van de islam? Of wou Annemie Struyf gewoon aantonen dat jonge meisjes verblind door liefde in de val van die godsdienst lopen?

De discussie bleef niet uit deze week. Er werd zelfs gesproken over een schijnhuwelijk van de twee hoofdpersonages...het antwoord van Struyf zelf vond ik dan wel weer razend goed (en ik kan me daar alleen maar bij aansluiten).
Maar het is duidelijk dat er nog veel water naar de zee moet stromen vooraleer we hier - en elders - met verschillende godsdiensten in harmonie zullen leven. Zelf ontgaat het me allemaal een beetje, de steriele discussie van godsdiensten en wie nu gelijk heeft (godsdienst is en blijft nu eenmaal 'opium voor het volk' ;)). Maar ik ga wel naar de volgende aflevering kijken van "In Godsnaam"...

De overwinning van Linda De Win zet me overigens aan tot de bevraging van de week: terechte winnaar? Of liever iemand anders gezien? :) De vorige bevraging - geeft u voor Haïti? - werd afgesloten met 25% die niets geeft, 25% die 30€ geeft en 50% die zelfs meer dan 30€ over heeft. Mooi zo (buiten die 25% die niets geeft natuurlijk! De schande!)!

Crash

Af en toe gebeurt het wel eens...een crash van jewelste. Mijn laatste 'system failure' dateert volgens mijn blog van anderhalf jaar geleden. Dringend tijd voor een nieuwe dus!

Na de verplichte rust en 'radiosilence' deed ik het nochtans rustig aan. Ok, op dinsdag gaan eten maar dat is nu ook niet echt tot een stuk in de nacht... Donderdagavond verliep alles nog goed en was ik zelfs in staat om een geplande avondvergadering bij te wonen. De volgende dag was het echter de wereld op z'n kop. Niet gaan werken en de rest van het weekend eigenlijk hoofdzakelijk in bed doorgebracht.

Gelukkig stond er niet te veel op het programma dit weekend, al had ik wel beloofd bij mijn geliefd petekind langs te gaan. Dat is er dus niet van gekomen. :( Na een weekend slaap nu wel weer in staat om te gaan werken morgen...of dat hoop ik toch. :)

"Aangenaaide" broer

"Iemand een oor aannaaien" ken ik, maar "aangenaaide broers"?! Zal er maar niet te hard over nadenken want de uitspraak kwam van mijn liefste 'zus' Veronique...is zij dan een 'aangenaaide' zus?

Gisteren de eerste afspraak van het jaar met Nathalie en Veronique, en 'little sis' had gekozen voor een restaurant net naast onze vorige ontdekking! Terug op het Veerleplein, en Aziatisch deze keer: De wereld van Shan. Zoals gewoonlijk de boel op stelten gezet (met humor die niet kan herhaald worden)...en heel lekker gegeten! De Chinese of Kantonese rijsttafel staat niet op de kaart (maar staat wel nog altijd als aanrader op Zone09), maar het is geen probleem om een allegaartje aan lekkere schotels te krijgen. Dus niet moeten kiezen en gewoon van alles wat gegeten. En dat het lekker was...

1/49.226

In Gent ben ik één van 49.226...alleenstaand huishouden bedoel ik dan. Ik ken er zelf een paar...maar waar zit al de rest? :) Of waar mijn werk toch ook allemaal in betrokken is (gelukkig iets voor de collega's)...

ELD, LDD,... Que?

Het thuisfront is eens in het nieuws geweest. Iets over een schepenfunctie die zou afgestaan worden maar nu niet afgestaan wordt... Lokale politiek, het is toch altijd verdomd spannend! Afgelopen maandag naar het schijnt wel wat volk op de gemeenteraad...en veel drama uiteraard. Lachen, gieren, brullen! En voor alle duidelijkheid: ELD zijn voormalige liberalen die nu aansluiten bij LDD maar in kartel zitten met CD&V, faut le faire! :)

By the way, ik werk wel voor de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten...maar weet precies ook niet goed hoe deze situatie aangepakt moet worden en wie gelijk heeft. Toch eens checken bij de collega's.

Help Haïti!

Voor het geval u het nog niet wist: Haïti heeft uw hulp nodig! Het zou me verbazen mocht u daar nog niets over gehoord hebben, Haïti Lavi 1212 was deze week alomtegenwoordig.

Veel terechte opmerkingen ook gehoord de afgelopen week: hopelijk weten ze deze keer - itt Tsunami 1212 - wel wat ze moeten doen met het geld, wordt er ook op lange termijn gedacht en waarom is er pas aandacht na een ramp. Wat het laatste betreft: is dat niet iets menselijks? Te willen helpen in tijden van nood? Het structurele werk van al die ngo's actief in Haïti vóór de aardbeving was uiteraard van kapitaal belang, maar jammer genoeg 'verkoopt' dat niet zo gemakkelijk. Solidariteit is soms een begrip voor extreme omstandigheden. Op zich heb ik daar ook geen probleem mee...omdat 'structurele solidariteit' nu eenmaal een utopie is en we dus maar gewoon blij kunnen zijn dat iedereen nu zo massaal reageert. Het is ook nodig als je de beelden vanuit Haïti bekijkt...

Opmerkelijk: hulpverleners ter plaatse merkten allemaal op dat 'het ontbreken van een staat' de grootste hinderpaal was om echt hulp te kunnen geven. Eigenlijk is dat een punt waar ik dagelijks rond werk: capaciteitsopbouw. Het versterken van (lokale) besturen zodat die zelf de touwtjes in handen kunnen nemen. Blijkbaar een heel groot gebrek in Haïti waar de nationale regering ergens in een politiecommissariaat verweesd zit te wachten tot de internationale troepen de boel komen rechttrekken. Dit zou eigenlijk voor geen enkel land van toepassing mogen zijn... En ok, zelf ben ik bezig met de versterking van de lokale besturen (of nog erger: ik adviseer onze besturen hoe ze misschien iets kunnen doen voor besturen in het Zuiden, dus ik doe het dan nog niet eens rechtstreeks ;)) en dat staat veraf van een nationaal bestuur...maar op het lokale begint het natuurlijk wel en dus ook het versterken van het staatsapparaat.

Vind het dan ook wrang te moeten lezen in de nieuwsbrief van Broederlijk Delen - ontvangen vóór de humanitaire ramp in Haïti - dat zij net een punt maken van het feit dat hun donorgeld niet via de staat gaat maar rechtstreeks naar lokale gemeenschappen gaat. Ok, er is zeker een punt voor te vinden waarom dit zo is (corruptie ed meer) maar zelf geloof ik nog altijd meer in het versterken van de apparaten om zo een goedwerkende gemeenschap te krijgen dan losse projecten die nooit iedereen tegelijkertijd kunnen ondersteunen...

Bref, vond de show van VTM en één een mooi initiatief (net als radio 1212 overigens) en de single "Hallelujah" staat op mijn lijstje 'to buy'. Twee van mijn favoriete stemmen verenigd, heel mooi! En laat al die zeveraars die vinden dat Leonard Cohen (of Jeff Buckley) hier onrecht wordt aangedaan nu maar eventjes de mond houden...



Overigens de vraag van de week: hoeveel geeft u voor "Help Haïti"? De vorige bevraging rond nieuwjaarsbrieven werd afgesloten met 60% die het een gruwelijke herinnering vond, en 40% die zich vooral het incasseren na de nieuwjaarsbrief herinnerde.

Radiosilence

Anderhalve week geen nieuws op deze blog...begin ik dit jaar alvast met een slechte gewoonte? Niets van, ben gewoon een volledige week buiten strijd geweest. Na mijn controle-operatie vorig jaar heb ik mij lang geen zorgen gemaakt, maar in december ging het dus opnieuw de verkeerde kant op. Resultaat: ik mocht afgelopen maandag nog eens onder het mes.

Ondertussen een weekje recuperatie op het thuisfront Eeklo achter de rug, maar nu opnieuw helemaal klaar om het werk terug op te nemen. Al lijkt dat nu nog ver weg. :)

De week voorafgaand mijn operatie heb ik er nog duchtig van geprofiteerd natuurlijk. Met oa een 'uitwuifdinner' voor Kimja die komende woensdag voor een jaar richting Ecuador vertrekt (en die ik met plezier ga opzoeken ;)). Bij mij thuis, met Tineke erbij, kan het ook anders dan dat het gezellig was?

De volgende dag - niet gepland, maar daarom niet minder leuk! - Karlien aan de deur en tot het besluit gekomen dat we eigenlijk nog allebei moesten eten. :) Dus vlug even de Delhaize om de hoek hier binnen, samen gekookt en gegeten...en nog veel belangrijker: de kerstboom afgebroken! Hoe graag ik die kerstboom hier ook in mijn midden had, het werd nu toch echt wel tijd om die buiten te gooien. Voornamelijk omdat de volgende dag de stadsdiensten de ronde deden van 'kerstbomen ophalen'! Het oorspronkelijk plan - de boom terug naar Ikea - leek toch iets te moeilijk (en bovendien niet nodig om de waardebon van 12,5€ te verkrijgen). Een kerstboom afbreken brengt overigens heel wat naalden mee... :) En gelukkig had ik al wat wijn op zodat Karlien mij kon overtuigen om die gewoon via het raam - gelukkig woon ik maar op het eerste verdiep - naar buiten te kieperen. Hilariteit op de Sterre... :)

Vrijdag hield ik het nog even rustig maar het weekend zat goed vol. Zaterdagavond was er namelijk afspraak met de re-animo's in Brussel om een hap te gaan eten. Een uitstap georganiseerd door het schaduwkabinet Jurgen en Valerie omdat ik er niet in geslaagd was een re-animo-weekend te organiseren vorig jaar. En gelijk hebben ze. :) Heb daar dus stevig onder mijn voeten gekregen en uitdrukkelijk de belofte moeten maken dat het er dit jaar zeker van komt! Samen met Ella en Anke - het nieuw ontstane triumviraat dat de macht zal delen :p - gaan we daar dus werk van maken! Een gezellige avond - met mosselen-friet - afgesloten met een drankje...meer moet dat niet zijn.

Of als het toch iets meer mag zijn: een trouwkleed kiezen misschien? De verrassing op zondag...afspraak met Sara, Gert en Sofie - ook al een traditie - om een hapje te gaan eten. Tegenwoordig doen we dat op zondagmiddag, zoals de bomma's en de bompa's :). Nu zijn Sofie en ik al lang overtuigd dat er daar een huwelijk mag van komen en werden al meerdere - helaas vruchteloze - pogingen ondernomen om Gert tot actie te laten overgaan. Zondag in Geraardsbergen afgesproken en vreemd genoeg was Gert in de auto vervangen door de mama van Sara...niet dat het bij Sofie of mezelf enig belletje deed rinkelen. Tot we aan de winkel met trouwkledij toekwamen natuurlijk! En zo waren wij exclusieve getuigen van het trouwkleed dat uitgekozen werd voor het huwelijk dit najaar. Het ergste is natuurlijk dat Gert en Sara dit voor ons gewoon verzwegen hadden om de verrassing te maximaliseren. ;) Gert had Sara namelijk al met Kerst ten huwelijk gevraagd (de sloeber!). Bref, het was een ongelooflijke verrassing en zoals het hoort (en zoals van ons verwacht wordt) waren Sofie en ik weer eens overenthousiast. Uiteraard geen foto van het kleed (dat brengt ongeluk! En eigenlijk zijn we dat in al ons enthousiasme ook vergeten :s) maar wel van de lunch daarna (waar Gert wel weer mocht aansluiten). Topic van de dag: hoe organiseer ik een trouw. :)

Het waren busy days...die ik dan deze week compenseerde met absolute rust en voldoende tijd om mijn nieuwe verslaving verder te zetten. Jennifer Garner - de ster van mijn verslaving ;) - gaf overigens een interview aan Parade en daar zat ook deze geweldig leuke foto tussen...ja, waar een mens allemaal op terechtkomt als hij tijd heeft. :)

Wennen aan Werner

Als er een laatste van 2009 is, dan moet er ook een eerste van 2010 zijn. :) Sabine en Christof zijn de geweldige mama en papa geworden van kleine Werner. En dus kan het lijstje voor 2010 beginnen lopen:

* Werner - 13/01

Toegegeven, het is een beetje wennen aan de naam omdat die eerder met 'oude mensen' geassocieerd wordt...maar ik heb alvast beloofd meer te denken aan Werner De Smedt. Dat ie even mooi mag worden, maar met minder verslavingen. :)

Yes, she can!

Ik geef het toe, moest het artikel er niet bij gestaan hebben ik had ze ook niet herkend: Cindy McCain die opkomt voor het homohuwelijk!

Na Kirk is er dus een nieuw homo-icoon bij. Straf nieuws vind ik dat! Dat de vrouw van de voormalige Republikeinse presidentskandidaat (John McCain, en als Republikein ben je per definitie tegen gelijke rechten voor holebi's) nu campagne voert voor het homohuwelijk. Straf...heel straf. Of hoe het er toch ooit eens van gaat komen...dat ook 'the United States of America' het huwelijk tussen partners van hetzelfde geslacht als volwaardig zullen erkennen. Zou er wel mijn slaap niet voor laten, want waarschijnlijk niet voor morgen.

Doet me overigens terugdenken aan mijn (verplicht) verblijf in Miami twee jaar geleden...toen was 'proposition 8' (die het huwelijk voor partners van hetzelfde geslacht wil bannen door te verankeren in een wet) dus ook al een topic en vreemd genoeg werd ik daarover aangesproken op straat. ;) Of ik niet mee wou ondertekenen (contra proposition 8 uiteraard)...dat ik geen 'VS-citizen' was kon de pret niet drukken, dus plaatste ik mijn - symbolische - handtekening. Ik breng het in onder de categorie 'internationale solidariteit'. ;)

Update: onze nieuwe aartsbisschop vroeg het voordeel van de twijfel bij zijn aanstelling een week geleden...maar veel twijfel blijft er bij mij alvast niet meer over na zijn tussenkomst op RTL-TVI. Misschien moeten we de campagne-instrumenten uit de VS alvast eens gaan bestuderen, internationale solidariteit weet u wel...

Toyboy in Ireland

Madonna had al haar toyboy, maar nu is er ook een geweldige rel in Ierland rond een toyboy. Kirk McCambley mag er wezen, dus je kan het Iris Robinson niet echt kwalijk nemen...dat haar echtgenoot er de politieke gevolgen moet van dragen is natuurlijk minder fijn.

Heel grappig vind ik wel dat Kirk ondertussen tot symbool van de holebigemeenschap uitgeroepen is. Mevrouw Robinson staat namelijk niet bekend als voorvechter van holebirechten (ze vindt homosexualiteit zelfs nog verachtelijker dan pedofilie), dus is de man verantwoordelijk voor haar (politieke) val nu een idool. Fine by me :)

Update 13/01: soms overtreft de realiteit de fantasie...sluit je aan bij de facebookgroep die de hit "Mrs. Robinson" van Simon and Garfunkel - op de soundtrack van "The Graduate", ironic! - op 1 wil krijgen in de charts!

Lang leve het bakske!

Vandaag moest mijn petekind normaal gezien op onderzoek om te zien of hij zijn 'bakske' moet afgeven (dat zijn ademhaling controleert en dus aangeeft als de kleine sloeber tijdens het slapen een beetje vergeet te ademen => alarm en dan moeten mama en papa - en de rest - beetje lopen om hem wakker te maken). Nu merk je aan de foto's dat lieve Warre nogal gehecht is aan zijn machien...dus vroeg ie dit weekend aan de pepe om wat van zijn ziektekiemen door te geven...wat ik uiteraard graag gedaan heb. Gevolg: de kleine schat was te ziek om op controle te gaan. Dus is Warre blij dat hij 'bakske' nog even kan knuffelen... ;)

Party and poopers

Het betere combi-weekend: party and poopers. Opgelet: dit betekent niet hetzelfde als party poopers (definition)!

Op vrijdag begon het al op het werk: het jaarlijks personeelsfeest! Thema van de avond: combinatie van Zumba, cocktails, Oosters eten en disco. Ja, enkel op VVSG kunnen ze die combinatie aan. :) Fijn feestje...

Maar niet te lang gebleven want toch wel moe van mijn eerste werkweek...wat de volgende dag duidelijk werd toen ik iets te lang in bed bleef liggen. Gelukkig net op tijd wakker om mij naar het betere exclusieve feestje te begeven: Goodlife in de Vooruit! Uiteraard eerst met een tussenstop om toch een bodem te leggen. Bij Delphine thuis de betere kaasplank binnengespeeld en toen waren we er klaar voor.
Veel volk, veel te veel volk, maar eigenlijk heb ik me daar niet zo geweldig aan gestoord. Het was voornamelijk een geweldig feestje! Een vrij exclusief feestje ook aangezien het enkel op uitnodiging is (maar het kot zat wel vol), daar mogen ze mij dus altijd voor vragen. :) En welke superhit hoor je daar natuurlijk?

Foto's van het feestje hier rechts in de diavoorstelling of op deze link... Eigenlijk was er nog een beter filmpje om hier te posten dan de hit van de avond, maar uit respect voor de mede-feestvierders hou ik het veilig op de eigen schijf. :p

Deze morgen deed het dus een klein beetje pijn om uit bed te rollen (klein beetje maar) want ik werd verwacht bij mijn drie lieverdjes Oscar, Marie en Warre om samen met Mirande de betere babysitopdracht te vervullen. Mama Sofie en papa Karel moesten een groot stuk van de dag de deur uit en dus lieten ze hun schatten in onze professionele handen. Gelukkig dat Miranda goed opgelet had tijdens de stage. :) Voor wie er aan twijfelt: dit waren dus de poopers van dienst. :p

Maar ze zijn alle drie - zonder uitzondering - bijzonder braaf geweest! Marie had nochtans reden tot klagen, het lieverdje heeft waarschijnlijk net iets te lang met een vieze pamper rondgelopen maar uiteindelijk kwam dat ook allemaal in orde.

Met het eerste bezoek van het jaar was het ook tijd voor de nieuwjaarsbrief van mijn petekind Warre. Uiteraard niet zelf voorgelezen - de mama heeft een handje geholpen - maar je zag zo dat ie het meende. N/P is echter nog niet helemaal vertrouwd met nieuwjaarsbrieven (wel emotioneel hoor!) en had dus nog geen cadeautje bij...iets dat hij heel snel zal moeten goedmaken wil hij geen slechte punten verzamelen.

Dit had kleine Warre voor zijn peter voorbereid:

Liefste pépé Stof,
Ik vind je zoooo lief,
Maar ik ben echt wel te klein voor een nieuwjaarsbrief
Ik kom nog niet met mijn armpjes open
Lieflijk aangekropen
Want dan val ik op mijn kin
En voor 't nieuwe jaar is dat geen goed begin
En ondanks mijn draadjes,
heb ik nog niet zoveel praatjes
Voorlopig zal je het dus moeten stellen
met wat kwijl en snottebellen
maar wat ik kan, benadert het echte werk bijna:
van mij krijg je een lachje en een lieve "ah-aaa"!
Mijn handjes op elkaar
Voor een tof en speels nieuw jaar.
Gelukkig 2010!
Je kleine kapoen,
Warre

Geef toe, om bij te smelten! Foto's van de 'mission accomplished' hier rechts of in het evoluerend foto-album!

De nieuwjaarsbrief geeft me overigens inspiratie voor de bevraging van de week: herinner jij je nog de tijd van nieuwjaarsbrieven? De vorige bevraging over goede voornemens werd afgesloten met 40% die het lijstje klaar heeft, 20% die er al over nagedacht heeft, 20% die er wel eens werk wil van maken en 20% die er niet aan mee doet.

En toen werd links klein...

Het is toch ondertussen een tijd geleden dat ik mij hier volop liet gaan over het politiek gebeuren in het land. Nu ja, veel valt er niet te melden sinds Leterme terug premier is :) maar vandaag toch een intrigerend artikel gevonden: Knack publiceerde het 'onafhankelijke postelectoraal onderzoek van peilingbureau TNS/Dimarso'. Het peilingbureau doet dus onderzoek waarom ze hun peilingen niet juist hadden. :)

Verontrustend eigenlijk wat allemaal in dat rapport te lezen valt. De Vlaming schuift steeds meer richting (centrum-)rechts en het potentieel voor linkse partijen wordt dus steeds kleiner (tenzij ze mee opschuiven naar rechts). Bovendien twijfelt die centrum-rechtse kiezer niet tussen CD&V en OpenVLD - die voeren meer een gevecht om het centrum waar dus steeds minder te rapen valt - maar wel tussen Vlaams Belang, LDD en N-VA. *slik*

Beetje verrassend: ondanks het slechte resultaat was sp.a - samen met CD&V - de partij die het best de potentiële kiezers wist te overtuigen. Eigenlijk ook *slik*...als je zoveel potentiële kiezers weet te overtuigen en je eindigt zo laag...

Het grootste nieuws komt natuurlijk uit de hoek van N-VA. Slechts 1 op 10 heeft een afkeer van de partij, 1/3 van de Vlaamse kiezers heeft op een bepaald moment overwogen om voor de Vlaams-nationalisten te stemmen. Ook *slik*.

Paradoxaal: 35% van de N-VA-kiezers is niet te vinden voor Vlaamse onafhankelijkheid!!! Wat nog maar eens bewijst dat mensen bijzonder slecht geïnformeerd naar de stembus trekken. Of hoe verklaar je anders dat mensen voor een partij stemmen waarvan ze het niet eens zijn met het voornaamste punt van die partij? Dat is als stemmen voor het Vlaams Belang maar vinden dat er een algemene regularisatie van alle asielzoekers moet komen.

Positief bekeken: dit wordt nog een moeilijke oefening voor N-VA. :)

Het onderzoek stelt ook dat de deelname van Bart De Wever aan 'De Slimste Mens' "nauwelijks electorale impact" had. Que? Waarom hebben ze dan wel voor N-VA gestemd? Want voor die inhoud was het ook al niet... ;)

Bref, allemaal in een schema gegoten ziet het er zo uit:

(met Groen! dat dus minder links gepercipieerd wordt dan sp.a! - heb er voor de lol ook eens sp.a Rood bijgevoegd, vraag me af wat hun reactie is op het feit dat de Vlaamse kiezer sp.a als de meest linkse partij van Vlaanderen bekijkt! (dan hoor je die 'echte' socialisten niet natuurlijk))

Drie koningen/1 queen

De werkdruk is er sinds begin deze week volledig...druk druk druk!!! Maar het neemt niet weg dat de betere tradities gerespecteerd moeten worden. Dus na een lunch met mijn favoriete Lanzarote-modellen nog vlug een koningstaart gaan halen. Lucky king/queen of the year: the boss. :) Die dus ook de kroon mocht opzetten (merk ook de bedenkelijke blik van collega Bert - en geniet ondertussen mee van het prachtig uitzicht van op ons bureau *ahum*).

New/old addiction

Een nieuw jaar kan je niet beter beginnen dan met een nieuwe verslaving. Ben nog niet van de leeftijd (of wijs genoeg?) om bij goede voornemens een verslaving te liquideren...neen, ik maak er liever nog een bij. That's what makes life interesting :)

Maar moet ook eerlijk zijn: het is geen volledig nieuwe verslaving. Going back in time: de tv-serie 'Alias' speelde tijdens mijn studententijd op de VRT, uiteraard op een onmogelijk uur. Als student heb je daar dan allemaal tijd voor. Zelf had ik geen tv op kot (goddank!) maar mijn opperbeste bovenburen Stephen en Maaike wel. Dat was niet alleen goed voor tenniswedstrijden Henin-Clijsters :) maar dus blijkbaar ook voor Alias. Een verslavende serie...

Concept is simpel: steek spanning op het begin en het einde van een aflevering, laat in het midden van de uitzending wat uitdieping van het verhaal naar boven komen en je hebt een gegarandeerd publiek dat verslaafd naar het scherm zit te zien. Wel, de serie was een immens succes in de VS - het lanceerde Jennifer Garner helemaal - terwijl ik het hier nooit echt weten scoren heb.

Probleem met de serie is ook een beetje dat je het eigenlijk wel moet volgen. Spionage en contra-spionage, organisaties die beweren de goede te zijn die eigenlijk de slechte zijn, vrienden die vijanden worden en omgekeerd, familie waarvan je niet weet hoe of wat,... Enfin, het is allemaal een beetje verwarrend. Zeker als je begint te volgen vanaf het derde seizoen of zo ("Wie is dat?" "Wel, dat is de moeder van het hoofdpersonage waarvan iedereen zegt dat het een slechte is maar eigenlijk is haar moederliefde groter dus misschien liegt ze niet, aan de andere kant kan ze dat ook allemaal zeggen om haar echtgenoot - die geloofde dat ze dood was en bovendien zichzelf verantwoordelijk had gesteld voor haar dood - een hak te zetten want die kan ze niet af omdat hij niet gelooft dat ze haar leven wil beteren terwijl hij eigenlijk zelf niet veel moet zeggen want hij was zelf jarenlang een dubbelspion zonder aan zijn dochter te zeggen waardoor die maar verder bleef doen in het geloof dat ze het juiste deed terwijl ze het verkeerde deed!" - geef toe, het bekt niet echt...).

Lang verhaal kort: toen Maité hier bleef overnachten en melding maakte dat ze graag wat boxen meeneemt naar Honduras om eenzame momenten door te komen, begon ik spontaan mijn DVD-box Alias aan te prijzen (seizoen 2 en 3, seizoen 1 ooit uitgeleend en ik weet niet meer aan wie). Die uiteraard meegegeven...en niet veel later zelf om de volledige box (alle 5 seizoenen!) gegaan. :) Gevolg: iedere dag een aflevering is het minimum. :)

Beste wensen voor 2010!!!

Nieuw jaar begonnen

Het beste moet nog komen

Superjaar gewenst!

3 jaar!

Een mens zou het bijna vergeten, maar deze blog bestaat drie jaar! Hoera!!!Meer van die onzin!

NYE en goede voornemens

Hoe kan je het jaar beter eindigen en het volgende beter beginnen dan met een geweldig feestje? Dat hebben we dan ook gedaan. Donderdagavond was het verzamelen geblazen om ons eerst op een omvangrijk menu te smijten, en daarna bleven we gewoon gezellig binnen om verder te feesten.

Het hoeft niet gezegd te worden dat het een geweldig feestje werd en toen was het plots 5u 's morgens, hoog tijd om het bed in te duiken. De volgende morgen/middag paraat om thuis de gelukwensen te gaan uitwisselen. En de hele namiddag lang was het thuisfront - naar goede gewoonte - de 'zoete inval' waar familie en vrienden langskwamen om het nieuwe jaar goed in te zetten.

De foto's van het subliem afscheid van 2009 kunnen hier teruggevonden worden.

Tegen de avond blij dat ik terug naar Gent kon gaan en met een klein dutje op de trein was ik helemaal klaar voor "Geert Hoste Beslist" (subliem grapje over de aanval op de paus en Lady Gaga). Daarna: crash in bed en geslapen tot een groot stuk in de zaterdag (no soldekes for me!).

Uiteraard was er ook tijd om goede voornemens te lanceren... Nu moet ik zeggen dat mijn vorige editie geen algemeen succesnummer was. Maar dat mag vooral geen excuus zijn om geen nieuwe te bedenken. Het gemak van de vorige niet uitgevoerd te hebben is dat je die gewoon kan recycleren (en we doen alles voor het milieu nietwaar!)...maar heb mezelf toch ook een lichte straf opgelegd omdat ik de vorige niet volbracht heb: bij de recyclage zijn er enkele facetten bij gekomen. Ziehier, mijn goede voornemens voor 2010!

• Rijbewijs halen + auto kopen (recyclage en uitbreiding)
• Lief vinden + houden (de doorlopende opdracht, nog iets moeilijker gemaakt)
• Mijn overuren op het einde van het jaar reduceren naar 50 (of lager)
• Sneller verslagen werk schrijven (max 2 weken)
• 4x naar het buitenland + vluchten compenseren (op het programma: Ecuador, Honduras, Kenia, Ethiopië)
• Sporten: start to run + extra sport zoeken
• Avondlessen Frans volgen
• Ogen laten laseren + bril afschaffen
• 1 volle avond per week thuis zijn
• ...of naar het buitenland verhuizen (de optie mocht ik merken dat ik niets van bovenstaande kan verwezenlijken :))

Daar had ook nog tussen kunnen staan "de blog regelmatiger updaten" maar dat hou ik voor volgend jaar als het dit jaar ook weer wat mank loopt (alhoewel ik in aantal blogposts niet slecht gescoord heb in 2009).

Het wensboekje, dat vorig jaar helemaal niet benut werd, is deze keer bijna helemaal volgeschreven met goede voornemens van de vrienden. De reden is simpel: ik had gewoon een prijs bedacht voor degene die het best zijn voornemens kan waarmaken. Een cadeau is altijd een goede 'trigger' voor die materialistische vrienden van mij. :) Ben benieuwd wie er volgend jaar het beste zal scoren!

Ondertussen werd het wensboekje ook 'misbruikt' om de babypronostiek in neer te pennen... Voor Christof en Sabine wordt gegokt op een jongen (7 tegen 3), voor Charlotte en Elke is de stand gelijk (5-5). Ben benieuwd!

De goede voornemens zetten mij tevens aan tot de bevraging van de week: heeft u goede voornemens gemaakt? De vorige bevraging - over de invulling van de laatste week van het jaar - werd beantwoord met 66% die absoluut niets ging doen en 33% die vooral ging feesten, drinken en eten.

De laatste van 2009...

Het babylijstje van 2009 vond nog op de valreep uitbreiding: Lunya heeft een broertje onder de kerstboom teruggevonden, Yonas. Proficiat aan Moon en Lies!

De eindstand:
* Lunya - 09/02
* Marie en Warre - 11/02
* Wout en Ward - 12/04
* Louanne - 21/04
* Hannah - 21/05
* Zita - 11/09
* Leonor - 01/10
* Juno - 22/10
* Natan - 28/10
* Mohdi - 29/11
* Yonas - 21/12
=> 7 meisjes, 6 jongens!

Voor 2010 zijn er al twee lopende pronostieken en eentje daarvan is voor elke dag...we wachten in spanning af!