Er waren wel een paar verrassingen te rapen het afgelopen weekend. Sneller dan verwacht kregen we bv de namen van de sp.a-ministers te horen (vrijdagnacht al gecommuniceerd). Voor de analyse van die namen sluit ik mij volledig aan bij het opiniestuk "De negenproef" van Carl Devos.
Natuurlijk is het jammer dat Frank er niet meer bij is, maar dat weerhoudt er mij niet van om enthousiast te zijn over de nieuwe ploeg. En dat zijn de twee kernwoorden: 'nieuw' want Caroline gaat duidelijk voor nieuwe gezichten en de jonge(re) generatie, 'ploeg' want Ingrid Lieten maakt heel duidelijk dat het hier niet over individu'tjes gaat maar over samenwerken (iets wat een algemeen credo lijkt in de nieuwe Vlaamse regering). Of dat voor Freya zal werken valt nog af te wachten... (want ook daar volg ik Carl Devos: Freya minister maken is zeker geen beloning voor haar harde werk...ik neem het haar nog steeds kwalijk dat ze twee jaar geleden alles mooi laat vallen om nu terug op te duiken en een ministerpost te vragen - en dat terwijl ze de campagne toch een beetje aan haar liet voorbijgaan)
Uiteraard zijn er veel teleurgestelde reacties omdat Frank uit de boot valt. Al vind ik dat er vaak overdreven wordt. Het is precies of hij nu niets meer te zeggen heeft, of de hele politieke wereld nu aan hem voorbijgaat. Bovendien - en ik val in herhaling - heb ik het niet zo voor die conservatieve reflex. "Frank heeft het goed gedaan en moet nu maar voortdoen". Wie zegt dat een Ingrid Lieten het niet nog beter doet? Of dat Pascal het beleid op onderwijs niet van nieuwe zuurstof kan voorzien?
De krantencommentaren zijn verdeeld...net als iedereen die een beetje geïnteresseerd is in politiek. Daarbij lijkt mij de vergelijking die Yves Desmet maakt belangrijk om te onthouden: Caroline maakte ook een keuze voor een ploeg die kan samenwerken, iets wat met Frank (en dat gaat niet alleen over de laatste onderhandelingen!) niet altijd mogelijk was. De gedachte dat Steve Stevaert achter dit alles zit, is dan weer bij de haren gegrepen. Steve heeft niet het monopolie op stunten. Maar met de keuze van N-VA lijkt het in z'n geheel wel een beetje op een stuntregering...
Grappig ook dat politici vaak verweten worden 'postjespakkers' te zijn...maar de meeste discussie die ik afgelopen weekend hoorde - ook vanuit de 'inhoudelijke rakkers' van sp.a Rood - gaat toch over de postjes ipv het inhoudelijke, het regeerakkoord. Precies dat dat toch een stuk interessanter is? Terwijl het regeerakkoord wel de basis voor het beleid zal vormen, niet de persoon die op de post zit.
Och, ik laat er mijn slaap niet voor en kijk uit naar de nieuwe Vlaamse regering. En hoop vooral dat de socialistische ministers de komende twee jaar het tij kunnen keren zodat de partij er staat tegen de federale verkiezingen van 2011 (of vroeger).
4 years ago
No comments:
Post a Comment