(Klein)Links

Terwijl ik tussen Feestensessies door bekom van de zware inspanningen, neem ik uitgebreid de tijd om de krant te lezen. Dat kan dankzij mijn abonnement - dat ieder moment afloopt bedenk ik net...en hoe zou Evelien het eigenlijk gesteld hebben op haar assessment? Bref, het zijn aangename verlofdagen.

Zo bereikt mij ook het nieuws dat Bernard Henri-Lévy dit weekend stelde dat de 'PS' in Frankrijk dood is. Altijd choquerend om zo iets te lezen, zeker als het van BHL komt...maar in feite gaat het over de discussie die we hier ook in Vlaanderen kennen: kiest de socialistische partij voor het sociaal-democratisch discours waarmee het een grote speler in de politiek wil zijn, of kiest het voor het "ideologisch links" en de pure principes waarmee het geen 20% in Frankrijk (5% in Vlaanderen) van de stemmen haalt?

Helemaal dezelfde discussie is het niet, omdat in Vlaanderen reeds de keuze gemaakt werd voor een open socialistische partij...ook al blijft het klein-links discours altijd sluimeren. In Frankrijk zit men nog op een communistische leest. Het is al langer duidelijk dat ik zelf een pragmatisch socialisme voorop sta. Ik geloof niet in de "linkse partij van de principes" die niet voldoende mensen overtuigt waardoor een links beleid helemaal niet mogelijk is. Het is gelijklopend met de "Vlaanderen eerst"-discussie tussen N-VA en Vlaams Belang: voor VB is het nooit Vlaams genoeg, De Wever en co zetten liever kleine stappen vooruit...cf het N-VA-discours zou het socialisme ook moeten overtuigen.

Er zal nog heel wat water naar de zee vloeien vooraleer de PS in Frankrijk (én Wallonië?!) een nieuwe weg inslaat...de socialistische machtsbastions zijn nog te sterk en te links daarvoor. Dat DSK en Ségolène genoemd worden als de vernieuwers is in die context misschien eerder een vloek dan een zegen...