Demagogie aan de macht

Afgelopen dinsdag kwam Terzake met een special: het was precies een jaar dat het land zich in een crisis bevindt na de verkiezingsoverwinning van CD&V/N-VA. Daarvoor deden ze het voorzittersdebat van precies een jaar geleden lichtjes over...met dezelfde personen rond de tafel. Opmerkelijk: vier van de zeven zijn ondertussen geen voorzitter meer (Johan Vandelanotte, Vera Dua, Jo Vandeurzen en die kwakkel van VB waar ik plots de naam niet meer van weet).

Het was een sterk debat waarbij deze elementen - voor mij - opvielen:

• Lang geleden dat ik Johan zo sterk bezig zag...en hij had nog gelijk ook! Sterk verontwaardigd over hoe de huidige 'regering' niets doet om de koopkracht van de mensen te versterken, pijnlijk correct als hij er op wees dat de enige stap voorwaarts in de staatshervorming enkel en alleen mogelijk was door N-VA niet bij de gesprekken te betrekken.
• De tsjeven en de Vlaams-nationalisten van N-VA hebben een grote vijand: de sossen. Als sp.a ergens kritiek op heeft komt de reactie "jullie hebben 19 jaar de tijd gehad om daar iets aan te doen". Goed, even buiten het plat demagogische gerekend van dit soort van argumenten, zou je nog kunnen zeggen dat ze daar een punt hebben. Maar dit argument gebruiken in het kader van de koopkracht? Twintig jaar lang waren we één van de betere studenten in de Europese klas wat dit betreft...vandaag zijn we naar beneden gedonderd. Het is het eerste pijnlijke resultaat van deze kwakkelregering.
• De Decker is sterk...ook in debatten. En hij schuift daarmee VB toch wel wat aan de kant (die hun retoriek is altijd hetzelfde en bekend ondertussen - je zou bijna zeggen dat Jean-Marie "fris" klinkt). Of dit alles goed is... Maar nog sterker: hij durft Vandelanotte bijtreden op sommige punten (gerekend dat die twee elkaar nauwelijks kunnen zien toch een sterke prestatie), ook al zal hij het niet nalaten om die sossen de grond in te duwen bij het minste geringste... :)
• N-VA gaat duidelijk voor de verrotingsstrategie. Een paar keer was duidelijk te horen "Vlaanderen wordt op dit moment goed bestuurd, België is gewoon miserie" (in varianten uiteraard). Dat ze daar zelf een grote schuld in dragen is waarschijnlijk maar een detail... (het was overigens ook weer Johan die wees op de verrottingsstrategie)

Enfin, voor wie het allemaal opnieuw wil zien:

Donderdag werd tijdens het vragenuurtje in het parlement opnieuw duidelijk hoe met politieke tegenstanders omgesprongen wordt in deze regering. Premier Leterme - nog steeds de Grote Geitenhoeder - had het over de koopkracht: "geen enkele regering ter wereld kan de gedaalde koopkracht voor iedereen en voor 100% compenseren". Natuurlijk niet...ik denk ook niet dat veel mensen zitten te wachten op compensaties voor de 'rich and famous' zodat ze de kerosine voor hun privé-vliegtuig wat goedkoper zouden krijgen! Maar waarom nemen andere Europese landen dan wel drastische maatregelen en gebeurt hier niets? Alleszins, de boodschap was voor sp.a bedoeld en Dirk Vandermaelen reageerde furieus op de kritiek als zouden de socialisten demagogen zijn.

Want dat is het echte probleem: constructieve kritiek wordt afgeschilderd als demagogische oppositiepraat...terwijl het duidelijk is dat de demagogie aan de macht is.