De uitnodiging om er bij te zijn kwam overigens van mijn subsidiegever, het Vlaams Agentschap voor Internationale Samenwerking (VAIS). Die zocht een originele manier om uit te pakken met het beleid dat ze de afgelopen vijftien jaar voerden in partnerland Zuid-Afrika, of toch een 'andere' manier dan de gebruikelijke blok papier met tabellen en cijfers.
Annemie Struyf en Lieve Blancquaert werden gecontacteerd en die trokken vervolgens door de drie Zuid-Afrikaanse provincies waar Vlaanderen doorheen de jaren heel wat inspanningen leverde. Natuurlijke kwamen deze twee straffe madammen niet terug met een boek vol cijfertjes...het is een boek vol portretten geworden dat subtiel de rol van Vlaanderen duidelijk maakt. Het toont aan hoe voor ons evidente zaken - een bed, een huis, eten,... - vaak ontbreken voor Zuid-Afrikaanse gemeenschappen en hoe daar verandering kan in gebracht worden...hoe men van 'niemand' door kleine dingen 'iemand' kan worden.
Samen met collega Anne was ik dus op stap donderdagavond...en buiten de helse rit die we moesten maken om op de juiste locatie te geraken, hadden we eigenlijk heel wat fun! En uiteraard was de voorstelling alweer een geweldige gelegenheid om te netwerken met iedereen van de sector, al geef ik toe dat ik daar niet maximaal gebruik van gemaakt heb. :)
No comments:
Post a Comment