Zita en de stiptheidsmeting

Zondag gaf Griet een klein feestje voor haar verjaardag en ondanks mijn belofte voor de namiddag - babyborrel van kleine Zita - moest ik gewoon eerst tot in Herent geraken. Dat was zonder de NMBS gerekend...

Het mag een mirakel heten maar zo zie je maar dat er nog mirakels bestaan: om 10u00 zat ik op een trein richting Brussel. Om aldaar over te stappen op een stoptrein richting Leuven. Doel: om 11u30 bij Griet aankomen, een uur blijven en dan weer vertrekken met de trein van 12u45 zodat ik om 14u00 terug in Gent zou staan.
Toen de trein niet de gebruikelijke route nam en de afslag Antwerpen nam - als je veel de trein neemt weet je dat :) - keek ik al vreemd op. Mededeling: werken tussen Gent en Brussel en 12min vertraging. Shit...maar had eigenlijk wel wat overstaptijd, dus misschien... Ja haha, die vertraging was iets langer natuurlijk en dus helemaal geen trein richting Herent. :( Checken op het bord en merken dat ik welgeteld een kwartier zou kunnen blijven (dat is "hallo" zeggen en weer weg, onmogelijk)...dus maar terug naar Gent. :(

Past nu net dat TreinTramBus met een stiptheidsmeting begonnen is in oktober! Ha, ik kan wraak nemen! Daar ga ik dus aan meedoen...al moet je dan wel alle treinritten opgeven, maar het lijkt me wel de moeite. Voornamelijk omdat ik deze morgen ook al mijn aansluiting miste (op weg naar Westerlo)...twee keer in twee dagen, te veel van het goede!

Het goede nieuws van de zondag: ik was tijdig aanwezig op de babyborrel en gelukkig maar want meter Veronique had dringend hulp nodig achter de bar. En dat is niet om te lachen want ik heb daar twee uur (ok, misschien beetje overdreven) staan afwassen. Blij dat ik thuis was! ;) Zelfs geen foto's van mij en kleine Zita :s dus ik ga eens een aparte afspraak moeten maken.
En ja, met een rijbewijs en een auto had ik de afgelopen dagen zoveel frustratie niet gehad...ik weet het...