2.500 km

In alle vroegte het bed uit...vooral omdat onze chauffeur te vroeg was :) Maar vandaag dan toch het startschot gegeven voor onze rit door Ethiopie, op het einde zullen we zoiets van een 2.500km achter de rug hebben. Ja wablieft!

Hebben we vandaag al gemerkt natuurlijk...een paar uur geleden zijn we weliswaar aangekomen in Bahir Dar aan Lake Tana, maar daar hebben we dan ook wel een volledige dag over gedaan. De afstanden zijn hier ver-schrik-ke-lijk (ook voor de komende negen dagen belooft het niet veel korter te zijn), maar de landschappen maken veel goed want die zijn dan weer in-druk-wek-kend! Ongelooflijk, iedere keer als je een heuvelrug voorbij bent ontplooit zich een geweldig fantastisch beeld...een mens komt hier ogen tekort. Ondertussen heb ik het ook zo goed als opgegeven om foto's te nemen van die landschappen, ik merk zo al dat de omvang van zo'n landschap moeilijk op foto te krijgen is.

Stond vandaag op het programma:
* het klooster van Debre Libanos. De kerk werd gebouwd in 1961, in opdracht van Emperor Haile Selassie omdat een priester hem verteld had dat een kerk bouwen hem nog een lange regeerperiode zou schenken. Den duts, bouwt hij die kerk en een goede twaalf jaar later wordt ie vermoord... De kerk is overigens niet te betreden door vrouwen in hun menstruatieperiode of door individuen die de afgelopen 48u sex gehad hebben. De derde regel - niet roken - kan nog gemakkelijk gecontroleerd worden, maar we stelden ons toch vragen over hoe ze die eerste twee regels gingen nagaan. 'Op eer en geweten' denkt een mens dan, of zoals Tineke ook wel zei "op geweer en eten". :) Verzachtende omstandigheden: het was nog heel erg vroeg in de ochtend en we hadden nog geen ontbijt gehad.
* een prachtig zicht op de Blue Nile Gorge, aka de kloof waar de blauwe Nijl - die hier begint in Lake Tana en een van de levensaders is van de Nijl - doorstroomt.

Nog even over die Emperor...nu toch al drie gesprekken gehad die nogal wat sympathie hadden voor het keizerrijk van weleer. We hebben ondertussen ook geleerd dat er nog steeds een keizerlijke familie bestaat die nog steeds aspiraties heeft om opnieuw op de troon te zetelen. Al lijkt het mij meer iets zoals de Italiaanse monarchie: niet meteen heel realistische aspiraties.
Logische verklaringen voor het feit dat die keizerlijke geschiedenis hoog aangeschreven staat: de periode die na Haile Selassie kwam was nu niet meteen de meest fantastische, en we moeten ook toegeven dat de commentaar vooral uit religieuze hoek kwam (en het is geen geheim dat communistische regimes geen moeite spaarden om allerlei religies vakkundig de nek om te draaien). Maar toch opmerkelijk dat bijna 40 jaar na de laatste keizer die keizerlijke familie nog altijd genoemd wordt, of dat kroningstronen en andere overblijfselen uit die tijd bijgehouden worden.

Bon, genoeg geschreven voor vandaag! Dringend hapje eten hier en morgen de Blue Nile Falls en Lake Tana bewonderen.