Klaar voor deel 2

Maité vertrok gisteren al terug richting Honduras...vandaag is het mijn beurt om haar te volgen. Het is dus twee keer vroeg opstaan geweest, op dit moment zit ik half slapend achter een pc te wachten tot het tijd is om te boarden (en voor wie het wil weten: het is 6u 's morgens).

Nog even over afgelopen weekend...na het feestje op vrijdag was het dringend tijd om wat uit te slapen op zaterdag. In de namiddag gingen Maité en ik nog een laatste shopping doen in de Mercado Artisanal, Maité kocht daar zowat de boel leeg ;) en na een laatste koffie ging het terug naar huize Kimja voor 'het laatste avondmaal' van Maité. Speciaal voor de gelegenheid bereid door Kimja herself! :) Waarna een hele nacht gepokerd werd. Kimja won overduidelijk, ikzelf werd verdienstelijk tweede...na Maité op de luchthaven afgezet te hebben kropen we allebei terug in ons bed om een stuk in de dag te slapen. Veel werd er niet meer gedaan op zondag, al namen we wel de tijd om uitgebreid te gaan eten.

En nu zit ik dus in de luchthaven, klaar voor mijn deel 2 van de reis. Ecuador wordt hier afgesloten en ik bereid me helemaal voor op nog een goede week Honduras...uiteraard blijven de wilde avonturen (lol) hier te volgen.

Nog laatste nieuwtjes die ik absoluut moet melden vooraleer ik uit Quito vertrek:
* Politieke roddel: de (Belgische) vrouw van president Correa zou terug in België zijn. Zwanger na een avontuurtje met de chef van de bodyguards...ze gaat in stilte bevallen in België. Correa kan er niet mee lachen :) Wie belt Dag Allemaal?
* Lompe Kimja is ergens deze week ook op mijn bril gaan staan, die stond eventjes helemaal scheef. Mits het uitoefenen van wat druk is dat nog allemaal goed gekomen. :) Het overtuigt er me toch weer van dat ik mijn oud plan eens tot uitvoering moet brengen...
* Kimja werkt hier heel hard, muy duro! Alleen jammer dat ze ons dat probeerde wijs te maken op de dag dat ze welgeteld 15 min op kantoor was (maar in die 15 min had ze wel heel hard gewerkt!)...

Ik laat hier overigens ook mijn indruk achter:
* Dankzij gesprekkig Spaans antwoordde ik meestal 'claro perfecto' als ik eens mee was met een verhaal. :) Tot hilariteit van de Quiteños natuurlijk want het is ofwel claro ofwel perfecto, maar niet samen.
* Wie ooit heel stom naar mij gekeken heeft is zeker al eens uitgemaakt voor koe. Vanuit de wetenschap dat koeien ook heel stom kunnen kijken, zeker naar een trein die door hun landschap passeert. Eens die uitleg gegeven is het gemakkelijk om iemand er op te wijzen dat ie stom aan het kijken is: de woorden 'koe-trein' volstaan. Kimja kan er van meespreken. :) De vertaling naar Ecuador bleek echter iets te moeilijk. Een 'vacha' kennen ze hier wel, maar 'trens' rijden er hier niet echt...bijgevolg snappen ze ook niet dat een koe zo stom kan kijken naar een trein. Het zorgde voor de nodige verwarring :) och, die cultuurverschillen toch altijd. :)

En ik ben er vandoor...vooraleer ze mijn naam hier beginnen afroepen. Volgend bericht - hopelijk - uit Honduras!