Saturday, April 3, 2010

En toen stierf een kuikentje

Enkele dagen geen nieuws hier op de blog maar dat komt natuurlijk doordat we in Oriente zaten, aka the jungle. Sinds donderdagmorgen wel terug maar niet echt de tijd gevonden, nu dus vlug eventjes wel.

Met Maité en Kimja dus naar het regenwoud. En plannen worden hier wel altijd gemaakt maar de uitvoering komt altijd wat later :) zalig, het is dan ook vakantie. Ipv de nachtbus te nemen maandagnacht ergens werd het dinsdagmiddag vooraleer we richting Papallacta trokken. Een beetje zoals Spa bij ons - al hebben ze hier eigenlijk wel een nog veel groter resort in Baños - met warmwaterbad en massages...maar van dat alles hebben we niet geprofiteerd want we wilden nog graag de bus naar Tena. Niet de producent van maandverbanden, wel een stadje op de rand van de Andes en het tropisch regenwoud.

Tropisch was het zeker: beklijvend warm en hoge vochtigheidsgraad, met zelfs wat regen bovenop! In de avond toegekomen en meteen een jungletocht voor de volgende dag geboekt. Nog even iets gaan eten en drinken en de volgende dag dus tijdig het bed uit. Vermoeiende dag uiteindelijk, met veel wandelen en rivieren oversteken (en gevolg: natte voeten) maar ook met prachtige uitzichten en het zwemmen onder een waterval.

De dood van het kuikentje? :) De lunch vond plaats ergens halverwege bij een familie met kippen en hongere honden. Toen die hongerige honden de overschotjes van onze maaltijd voorgeschoteld kregen werden we een klein beetje wild...helaas voor het kuiken dat een 'graantje' wou meepikken van de feestmaaltijd. De bloedige eindstrijd van het kuiken duurde gelukkig niet al te lang...

Woensdagavond/nacht teruggekeerd richting Quito om midden in de ochtend terug bij Kimja thuis te zijn en allemaal als een blok nog wat verder te slapen...

3 comments:

Kimja said...

Christophe heeft traantjes gelaten bij de dood van het kuiken... (van het lachen). Beetje nen sadist :-D

tineke said...

heb je daar dan ook foto's of een filmpje van? anders doe dat maar bij dat pakketje voor mij

Kimja said...

neen, van deze tragische gebeurtenis helaas niet, we waren ook een beetje koe-trein eerst en dan een beetje teveel aan het lachen...