Verslag Zuid-Afrika

Beginnen moeten we natuurlijk doen met de bevindingen uit Zuid-Afrika. Het was een zeer vermoeiende trip maar - gezien vanuit het werkstandpunt - zeer zeker de moeite. Een goede delegatie die heel duidelijk wist te communiceren, altijd fijn.

Maar toch moet ik Namibië nog laten voorgaan als het op een eerste indruk - want wat is een trip van tien dagen meer dan een eerste indruk? - aankomt. Niet dat ik "neen" zou zeggen mocht morgen iemand vragen of ik een jaartje in Zuid-Afrika wil gaan wonen :). Maar Zuid-Afrika lijkt zo 'wit' in vergelijking met Botswana en Namibië. Met 'wit' bedoel ik dat er naar mijn gevoel veel meer blanken aanwezig zijn in het straatbeeld. Zeker in onze contacten met het lokaal bestuur van uMlalazi viel dit heel sterk op. Nochtans maken die maar 10% van de bevolking uit...en toch...

Het is een beetje dezelfde indruk die ik had toen we in Namibië het Etoshapark doorgereden waren: je kreeg meteen een volledig ander Afrika te zien. Een Afrika dat nog een koloniaal verleden meesleurde. In de Noordelijke regio van Namibië waar ik met de delegatie van Harelbeke de meeste tijd doorbracht was de koloniale bezetting/aanwezigheid van burgers nooit zo groot, het was dan ook het strijddomein tussen SWAPO en de Zuid-Afrikaanse krachten tussen 1966 en 1989... Meer in de richting van Windhoek kom je dus ook meer blanken tegen. Dat gevoel neem ik algemeen mee uit Zuid-Afrika, met de wrange bijsmaak dat het nog steeds de blanken zijn die de lakens uitdelen. Ondertussen komt daar wel verandering in, maar zeer traag. En die overschakeling kan niet op applaus rekenen bij de blanke bevolking die daar nog woont (de 'nieuwe zwarte' worden gezien als 'excuustruus' die helaas niet over de competenties beschikken).

Een voorbeeld: Zuid-Afrika kampt sinds maanden met een elektriciteitsprobleem. ESKOM, de monopolie-energieleverancier, kan niet meer genoeg elektriciteit leveren waardoor er dagelijks een paar uur een 'blackout' is van energie. Het gaat zelfs zo ver dat men nieuwe bedrijven liever niet ziet komen...men kan hen toch niet de nodige energie verschaffen. Meer nog: ESKOM betaalt gewoon de boetes die de multinationals hen aansmeren omdat ze die nieuwe vestigingen niet kunnen plaatsen! Voor een land in ontwikkeling een zeer pijnlijke affaire. In gesprekken met blanke bewoners hoor je al snel het verhaal dat de 'witte raad van bestuur' vervangen werd door een 'zwarte raad van bestuur'... Gevolg: ESKOM produceert evenveel energie als tien jaar geleden...maar ondertussen zijn er wel een heel pak meer bedrijven en inwoners!

Dat is meteen ook het grote dilemma voor Zuid-Afrika de komende jaren: de kloof tussen rijk en arm en de kloof tussen blank en zwart. De feestdagen die na de afschaffing van de apartheid begonnen, zijn definitief voorbij en nu moet Zuid-Afrika de kracht tonen om verder te gaan. Met de verkiezing van Jacob Zuma als partijvoorzitter van het ANC zien de blanken die toekomst zeer somber in... Hier en daar viel al de vergelijking met Mugabe van Zimbabwe, al zal het allemaal wel zo'n vaart niet lopen. In uMlalazi zag je alvast dat blank en zwart perfect samenwerken...

Dit allemaal even opzij gezet: Zuid-Afrika is een prachtig land! Die natuur! Die uitgestrektheid! Groen ook...bepaalde momenten moest ik terugdenken aan Toscane, al is die vergelijking misschien wel heel ver gezocht. De regio waar ik met de delegatie van Geel was, was geschiedkundig dan ook nog iets helemaal speciaals. uMlalazi ligt in de buurt van Zululand en je kan er dan ook heel wat musea terugvinden van de Anglo-Zulu War (1879). Een aparte geschiedenis hebben ze daar in Zululand...

Foto's: meetings, eten en meetings... ;)