Maandagavond deed ik hier een laatste post vanuit Kasane, daarna heb ik niet echt de mogelijkheid meer gezien om hier nog iets aan te vullen (combinatie druk en trage internetverbinding werkt nu eenmaal niet zo goed). Maar in het kort hier enkele foto's en commentaren.
Eerst en vooral: Chobe National Park was een geweldige ervaring. Dinsdagmorgen in alle vroegte trokken we er op uit om met een busje (ja, alweer een busje!) het park te bezoeken. Giraf, waterbuffel, leeuw, nijlpaard en olifant...ze kennen geen geheimen meer voor ons. Prachtig gewoon.
Later die dag dan teruggekeerd naar Francistown (alweer 7 uur in een (jawel!) busje) om daar dan bij het vallen van de avond één van de wijken te bezoeken. Niet de chique wijk maar die waar de laagste inkomens proberen overleven. Geen extreme armoede, maar de luxe die wij kennen steekt er toch in schril contrast tegen af. Heel veel plezier beleefd met de kinderen die digitale fotografie ontdekten. Geen moment een onveiligheidsgevoel gekend, iets wat ik in dezelfde omstandigheden in Europese steden wel zou hebben. Eén van de sterkste ervaringen van de hele trip...
Woensdag, donderdag en vrijdag werden gevuld door bezoeken aan een school, een organisatie die werkt rond HIV/AIDS (50% van de bevolking in Francistown is HIV-positief!) en de waterzuiveringsinstallatie waar de grootste werken van deze missie uitgevoerd werden. Ivo en Marino, twee delegatieleden, hadden al hun expertise en kennis aangewend om opmerkelijke verbeteringen aan te brengen. Eén daarvan was een telemetriesysteem dat er nu voor zorgt dat de 17 pompstations in een netwerk verbonden zijn. Als er ergens een probleem is verschijnt dat op de pc op het hoofdkwartier en weet men direct waar heen en wat te doen. Vroeger moest men dan bij die verschillende pompstations op zoek... Een opmerkelijke verbetering dus.
Er werd ook tijd vrijgemaakt om de voorbije werking te evalueren en vooruit te kijken naar de toekomst. De stedenband tussen Genk en Francistown zal zeker nog een hele tijd meegaan en productief zijn voor beide steden...deze twee 'zusters' hebben elkaar zeker gevonden!
Zaterdag was het dan tijd om opnieuw te vertrekken. Met pijn in het hart namen we afscheid van de vele mensen die we op deze korte tijd leerden kennen. Zondagmorgen vijf uur tijd te overbruggen in Lissabon dus trokken we er met een paar nog even op uit. Hop naar het centrum om een ontbijt te nuttigen op een terrasje in het centrum van de stad. Zalige stad overigens, hier kom ik nog terug!
En nu terug thuis...doodop. Morgen terug aan de slag achter het bureau in Brussel! Ook al vrees ik er voor dat ik nog even met het hoofd in Botswana zal zitten...
No comments:
Post a Comment