Serieus goed van Frank

Het zal velen verbazen maar door de week rust was ik vandaag in staat om relatief vroeg mijn bed uit te rollen. Zo zie je maar, de wonderen zijn de wereld nog niet uit. En zo bevond ik mij plots in de mogelijkheid om naar de Zevende Dag te kijken.

Daar mocht Frank Vandenbroucke een woordje commentaar geven over de lopende regeringsonderhandelingen. Wat mij betreft sloeg ie de nagel op de kop. Vrij simpel wist hij uit te leggen hoe het tactisch spel van de oranje-blauwe partijen in elkaar zit - socialisten buiten de regering houden en zeker die PS - en hoe ze daarmee zichzelf in de voet schieten - iedereen weet dat een grote staatshervorming een tweederde meerderheid nodig heeft, één die niet mogelijk is zonder de socialisten. In die analyse werd met scherp geschoten op N-VA-partijvoorzitter Bart De Wever...en terecht!

Ik kan mij namelijk niet van de indruk ontdoen dat deze regeringsonderhandelingen gegijzeld worden door twee kleine partijtjes: N-VA en FDF. Twee extremen die elkaar niet vinden. En twee extremen die niet gelost kunnen worden omdat ze telkens als kartelpartner van een grote broer, respectievelijk CD&V en MR, aan tafel mogen zitten. Met alle respect voor de inhoud waar ze voor staan, maar blijkbaar schijnen die niet te begrijpen dat een regering vormen compromissen sluiten betekent. Een maand geleden schreef ik het hier al...CD&V en N-VA moeten dringend leren hoe ze onder de lat kunnen doorgaan. Dat is geen schande, dat is Realpolitik!

Later in het programma kwamen enkele oudgedienden de vergelijking maken met de lange regeringsvorming van 1988 (de langste tot nu toe, maar dat record sneuvelt deze week). Mark Eyskens, Herman De Croo en Willy Claes stelden het zoals niemand anders dat kan: "als je met vier partijen een regering vormt, mag je eigenlijk blij zijn als je 25% van je programma kan uitvoeren", "in 1988 zat de VU mee aan tafel, maar die kon gewisseld worden indien nodig" en "de liberalen moeten niet te hoog van de toren blazen, ze hebben de verkiezingen van 10 juni ook verloren". Laatste uiteraard niet uit de mond van Herman De Croo, wel van Willy Claes die daarmee de positie van Didier Reynders in vraag wilde stellen. Ook al terecht... Sterk van Willy overigens, lijkt alsof die de oppositie al helemaal ziet zitten.

Wat er bij mij, simpele ziel, al helemaal niet ingaat, is die band tussen CD&V en N-VA. Ja, het is een mooi politiek huwelijk en ze zullen elkaar waarschijnlijk wel graag zien. Ja, ze hebben samen de verkiezingen gewonnen. Maar waarom geen "quid N-VA" zoals ooit in die nota van Jean-Luc te lezen was? De analyse van Frank maakte ook vandaag opnieuw duidelijk dat het bijzonder moeilijk wordt om dit partijtje mee te nemen in een regering...

En toch blijft CD&V de band verdedigen. Ook naar aanleiding van de Zevende Dag... Opvallend daarbij is dezelfde retoriek als die van Bart De Wever...

Want ook De Wever reageerde op de analyse. En opnieuw vond ik hem inhoudelijk oneerlijk. "De socialisten wensten niet mee te doen met de regeringsvorming en willen aan de kant staan". Sorry, de kiezer heeft dat beslist...na zo'n opdoffer kan je moeilijk een andere ingesteldheid verwachten (ook al hadden sommigen er toch nog zin in om mee te doen). En "sp.a is niet geïnteresseerd in een staatshervorming". Dat de socialisten niet warm lopen is een feit, net als het gegeven dat de inhoud op z'n merites zou beoordeeld worden en dat een goede staatshervorming zou gesteund worden vanuit de oppositie (ook al ben ik daar zelf dan niet voor te vinden maar bon). Maar actief NIET op zoek gaan naar een tweederde meerderheid en dus de socialisten niet betrekken in die staatshervorming, en dan later staan huilen dat ze hun steun niet willen verlenen aan iets waar ze niet mee akkoord gaan? Dat is een beetje kinderachtig...

Bart De Wever is een schitterend persoon, inhoudelijk ben ik het vaak niet met hem eens maar tot nu vond ik dat hij het altijd correct bracht met respect voor de mening van een ander. De afgelopen onderhandelingen hebben mij getoond dat ie helemaal niet die persoon is. Eerlijk en oprecht is ie wel, maar ook onverzettelijk. En laat dat nu net niet hetgene zijn wat nodig is om een regering op de been te krijgen. Water bij de wijn, Bartje...