“El Negro en ik” is een boek dat ik ooit in bruikleen kreeg van mijn collega Betty en die ik nog altijd niet uit heb. Zondagmorgen mocht ik het live zien.
Het boek gaat over een Spaans museum waar een Afrikaan als een opgezet dier tentoongesteld werd. Het lichaam was ooit uit een graf gestolen en dan opgezet. Het zegt veel over hoe de blanken nog niet zo lang geleden dachten over de bevolking in Afrika: als een stuk dat in een museum past en opgezet mag worden. De Afrikaanse Unie vroeg de teruggave van het lichaam “aan Afrika” en Botswana had de eer om het lichaam te mogen ontvangen. Waarschijnlijk was die persoon hier ontvreemd, vandaar…
Vrij indrukwekkend om voor dat graf te staan. Niet vanwege het graf zelf maar daar sta je dan. Enkele blanken en enkele ‘zwarten’, beiden bewust van het verhaal achter dit simpel monument. Het is een stuk geschiedenis die we allebei meedragen en waar de één al veel minder fier op mag zijn dan die ander. Het gaf een raar gevoel dat ons toch allen dichter bij elkaar bracht.
Wilde geruchten: ook in het Afrikamuseum in Tervuren zou (ooit) een opgezette Afrikaan in de kelder gestaan hebben…
4 years ago
No comments:
Post a Comment